Скачать с ютуб Πώς μπορούμε να ξεφύγουμε από τον ρόλο του θύματος στην οικογένεια μας χωρίς να νιώθουμε ενοχές; в хорошем качестве

Πώς μπορούμε να ξεφύγουμε από τον ρόλο του θύματος στην οικογένεια μας χωρίς να νιώθουμε ενοχές;

ΘΕΚΛΑ Μιλάμε Ανοιχτά Τετάρτη 11 Ιουλίου 2018 Επιστολή: «Με λένε "ΜΑΡΙΑ" Είμαι τώρα 40 ετών και μόλις κατάφερα τέλειωσα τις σπουδές μου και ορκίστηκα. Άλλοι γελάνε μαζί μου, άλλοι με θαυμάζουν αλλά κανείς δεν γνωρίζει γιατί άργησα. Όταν πέρασα στη σχολή τα πράγματα έδειχναν καλά... Που να φανταστώ όμως τι θα φέρει η ζωή. Τα πρώτα χρόνια περνούσα κανονικά τα μαθήματα μου με τις νορμάλ απώλειες στα δύσκολα. Τότε όμως χτύπησε ο καρκίνος στο σπίτι μου. Ο ένας συγγενής χάθηκε η μάνα μου γλίτωσε. Εγώ δεν άντεχα άλλο τη στενοχώρια είχα αρχίσει να τρώω και να παχαίνω. Αφού είχα πείσει τον εαυτό μου ότι δεν θα τελειώσω τη σχολή μου αποφάσισα να την αφήσω. Έκρινα ότι παρότι το ήθελα, δεν θα τελείωνα ποτέ. Έτσι έλεγαν και όλοι οι άλλοι. Αποφάσισα να βρω μια δουλειά σε πωλήσεις Part time και να πήγαινα σε ένα ΙΕΚ σε ένα ευκολότερο αντικείμενο, το τέλειωσα και με καλό βαθμό. Με έτρωγε όμως πάντα που είχα αφήσει τη σχολή μου, είχα πάρει λίγο τα πάνω μου, είχαν μειωθεί και τα μαθήματα που απαιτούνταν για το πτυχίο και ξαναπροσπάθησα να τελειώσω. Πέρασα τα περισσότερα μαθήματα και είχα χαρεί αλλά μου είχαν μείνει τα δυσκολότερα. Και τότε το κακό ξαναχτύπησε το σπίτι μου. Πάθαμε μια μεγάλη οικονομική καταστροφή λογω της κρίσης, και επειδή οι γονείς μου δεν είχαν υψηλή μόρφωση έπρεπε εγώ να τρέξω να βγάλω το φίδι από την τρύπα. Μπλέξαμε με κρατικές υπηρεσίες, δάνεια, τράπεζες, φόρους δικηγόρους, λογιστές και εγώ έπρεπε να επιβλέπω τα πάντα γιατί ήταν τόσο δύσκολη η περίπτωση και όλοι πρότειναν λύσεις που έπρεπε να ελέγξω αν μας συνέφεραν και να προτείνω εναλλακτικές. Το διάβασμα πάλι πήγε πίσω. Δεν μπορούσα να αφήσω του γονείς να καταστραφούν γιατί με στήριζαν μέχρι τότε και γιατί μαζί θα καταστρεφόμουν κι εγώ. Όμως ο χρόνος δεν έφτανε για όλα και λογω της νομοθεσίας θα έχανα το πτυχίο μου, επειδή δεν είχα τελειώσει στο χρόνο που έπρεπε. Έτσι απλά σε λίγους μήνες θα με διέγραφαν χωρίς να τους νοιάζει ούτε ο κόπος μου ούτε ο αγώνας μου ούτε τα προβλήματα μου. Το κακό σε όλα αυτά είναι ότι εμένα με ξαναειχε πάρει από κάτω και γιατί δεν άντεχα άλλο αλλά και γιατί τα αδέλφια μου ποτέ δεν βοηθούσαν στα προβλήματα του σπιτιού. Το ένα είχε παντρευτεί και έμενε μακριά και είχε την οικογένεια του, το άλλο έμενε μαζί μας αλλά δεν αφιέρωνε ούτε δευτερόλεπτο. Έκανε τη ζωή του και την καριέρα του στον κόσμο φαινόταν σαν το παιδί που επιτυχαίνει τα πάντα ενώ εγώ το άχρηστο που αφήνει τα πάντα στη μέση, που είναι άρρωστο και έχει ψυχολογικά, γιατί έτσι το παρουσίαζαν οι γονείς για να καλύψουν τα δικά τους λάθη. Όχι από κακία αλλά από βλακεία, επειδή αργότερα κατάλαβαν το λάθος τους. Και το χειρότερο; Έλεγαν ότι μάλλον είμαι τρελή και όταν φώναζα από αγανάκτηση, επειδή εγώ έτρεχα για όλους, ενώ την ίδια στιγμή τα αδέλφια μου έκαναν την ζωή τους λες και ήταν ξένοι.Γύρισα πίσω στην σχολή όταν το επέτρεψαν και μη έχοντας άλλα προβλήματα κατάφερα και την τέλειωσα ενώ παράλληλα βελτίωσα το σώμα μου και το πνεύμα μου και έγινα δυνατή. Το μόνο κακό από όλα αυτά, είναι ότι σε μεγάλη ηλικία είμαι ακόμη με τους γονείς μου, και ενώ πλέον μπορώ να φύγω, δεν το κάνω, επειδή τους λυπούμαι. Είναι σωστό αυτό που λες Θέκλα, ότι δεν χρωστάμε ΤΙΠΟΤΑ στους γονείς, αυτοί επέλεξαν να κάνουν παιδιά, όμως αυτό θα ήταν καλό, εάν το είχαν πάρει χαμπάρι και οι ίδιοι. Τώρα στα 85 τους, εμένα μου είναι πολύ εύκολο να τους παρατήσω και να κάνω τη ζωή μου, όμως δεν θα το κάνω. Έχω βάλει όριο και δεν μπορούν να επεμβαίνουν άλλο στην δική μου ζωή. Τους κρατάω σε σωστή απόσταση, αλλά παράλληλα τους προσέχω για όσο ζήσουν. Προσωπικά, εγώ δεν μπορώ και δεν θέλω να κάνω αλλιώς. Είναι πλέον τόσο μεγάλοι και ανήμποροι, που τους βλέπω σαν παιδιά δικά μου. Αν είχα παντρευτεί και είχα χωρίσει, θα πέταγα τα παιδιά μου για να κάνω άλλα επειδή ο πρώτος γάμος δεν πήγε καλά; Έτσι το βλέπω. Εξάλλου δεν έχω εμπιστοσύνη στα αδέλφια μου ότι θα τους φροντίσουν." Η ψυχολόγος και συγγραφέας Θέκλα Πετρίδου ανεβάζει καθημερινά στο κανάλι της στο YouTube, αναρτήσεις με βίντεο ή αλλιώς Vlogs, στα οποία ασχολείται με θέματα ψυχοεκπαίδευσης. Πατήστε subscribe ή εγγραφή στο κανάλι, ώστε να μπορείτε να σχολιάζετε στα βίντεο και να βλέπετε τις αναρτήσεις στην κοινότητα. Πατήστε επίσης το καμπανάκι για ειδοποιήσεις, ούτως ώστε κάθε φορά που ανεβαίνει νέο βίντεο ή αρχίζει ένα live να παίρνετε ειδοποίηση ώστε να συμμετέχετε! Το να πατήσει κάποιος subscribe ή εγγραφή και το καμπανάκι είναι ΔΩΡΕΑΝ. Εάν θέλετε επιπλέον να συμμετέχετε στο κανάλι παίρνοντας ένα από τα δύο πακέτα οικονομικής στήριξης του καναλιού, πατήστε τον ακόλουθο σύνδεσμο:    / @theklapetridoupsy   Αυτή η λειτουργία είναι προαιρετική.