Скачать с ютуб Adam Naruszewicz "Balon" - oświeceniowa apoteoza rozumu. в хорошем качестве

Adam Naruszewicz "Balon" - oświeceniowa apoteoza rozumu.

A. Naruszewicz, Balon Gdzie bystrym tylko Orzeł polotem Pierzchliwe pogania ptaki. A gniewny Jowisz ognistym grotem Powietrzne przeszywa szlaki, Niezwykłych ludzi zuchwała para, Zwalczywszy natury prawa, Wznawia tor klęską sławny Ikara I na podniebieniu już stawa. Nabrzmiały kruszców zgorzałym duchem, Krąg lekkiej przodkuje łodzi, Los dla niej rudlem, nici łańcuchem, Z wiatrami za pasy chodzi. Już im te złotą wyniosłe pychą Mocarskich siedlisk ogromy W gruzów nikczemnych potrząskę lichą Wzrok przeistoczył poziomy. Król, wódz, senator, kmieć pracowity, Czy rządzi, czy ryje ziemię, W błahych się zlepkach czołga ukryty, Jak drobne robaczków plemię. W strumyk dziecinnym palcem na stole Z kilku kropel zakreślony, Ledwo się sączy na tym padole Nurt szumnej Wisły, zmieniony. Gminie, ku rzadkiej zbiegły zabawce, Jakież ci cuda mózg kryśli? Ty sobie roisz czary, latawce: Filozof inaczej myśli. Choć się natura troistym grodzi Ze stali murów opasem, Rozum człowieczy wszędy przechodzi, Niezłomny pracą i czasem. Tymi on wsparty, bory wędrowne Burzliwym morzom poruczył, Wydarł z otchałni kruszce kosztowne I skakać głazy nauczył. Zbywają dzikiej mocy żywioły Pod jego dzielnym rozkazem, Leniwe woda opuszcza doły, A góry ścielą się płazem. Tego się styru w pogodnej porze Gdy ujął mężny Sarmata, Choć go opuścił i wiatr i zorze, Już wolniej sobie polata. Wszystko zwyciężysz, łódko szlachetna, Na ciosy przeciwne twarda; Statek twój sława uwieczni świetna Chlubniej niż podróż Blancharda.