Скачать с ютуб #115 в хорошем качестве

#115

Pan kotek był chory i leżał w łóżeczku, I przyszedł kot doktór: «Jak się masz koteczku!»… Ten lekki, a nawet zabawny wierszyk Stanisława Jachowicza ukazuje opłakane i niezwykle przykre skutki OBŻARSTWA, czyli nieumiarkowania w jedzeniu i piciu. To sprytny wirus, który miewa słodki smak, czy jaki tam kto lubi, by w niedługiej perspektywie przynieść nieprzyjemną niestrawność, a w długiej szereg poważnych schorzeń, o kompleksach z powodu własnego wyglądu, rozleniwieniu i ociężałości umysłu nie wspominając. Jedzenie, bo lubię. Jedzenie kompulsywne. Jedzenie nawykowe, bo przecież trzeba zjeść śniadanie, obiad, kolację, nawet jak nie jest się głodnym. Przekąski. Fast food-y. Podjadanie. Małe co nieco do filmu. Wszystko jest dla ludzi, pod warunkiem, że człowiek potrafi zapanować nad swoim niezdrowym popędem i wziąć w ryzy nadmierny apetyt. Jeść zdrowo i kiedy odczuwam głód, nie do czasu kiedy już nie mogę, ale kiedy już nie potrzebuję, to najlepsze lekarstwo. Powstrzymanie się od tego, co kusi i nęci, a nawet odrobina postu jeszcze nikomu nie zaszkodziły. A puenta wierszyka? Patrzcie, jak złe łakomstwo! kotek przebrał miarę; Musiał więc nieboraczek srogą ponieść karę: Tak się i z wami, dziateczki, stać może; Od łakomstwa strzeż was Boże! Pomyśl o tym…