Скачать с ютуб کریدور زنگزور؛ میزگرد اختصاصی با حضوردو کارشناس مسائل روسیه в хорошем качестве

کریدور زنگزور؛ میزگرد اختصاصی با حضوردو کارشناس مسائل روسیه

کریدور زنگزور و دو کارشناس مسائل روسیه در میزگرد اختصاصی دیدارنیوز: زنگزور؛ زور یا دیپلماسی؟ کولایی / بهشتی‌پور: تعریف غلط از دو واژه «استقلال و وابستگی» سبب سوء استفاده روسیه از ایران شده است حسن بهشتی‌پور و الهه کولایی، کارشناسان مسائل قفقاز، آخرین وضعیت کشور‌های دخیل در کریدور زنگزور را در استودیو دیدارنیوز بررسی کردند. دیدارنیوز ـ اسفندیار عبداللهی: به نظر می‌رسد دست‌هایی در کار است که با الحاق دالان زنگزور به خاک آذربایجان، ایران در آینده همسایه‌ای به نام ارمنستان نداشته باشد. کریدور زنگزور یک دالان زمینی است که جمهوری خودمختار نخجوان را به جمهوری آذربایجان متصل می‌کند. نخجوان یک منطقه خودمختار متعلق به جمهوری آذربایجان است که به صورت زمینی با خاک اصلی آذربایجان متصل نیست و توسط ارمنستان از آن جدا شده است. این کریدور از بخش جنوبی ارمنستان، یعنی استان سیونیک (که گاهی زنگزور نامیده می‌شود)، عبور می‌کند. "ماریا زاخاروا"، سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه اواخر هفته گذشته در یک اظهار نظر رسمی خود گفت: «ایران مجبور است گشایش کریدور زنگزور و مسدسود شدن مرزهایش را بپذیرد، در غیر اینصورت مجبورشان می‌کنیم.» در همین ارتباط از دو کارشناس روابط بین‌الملل با گرایش مسائل روسیه دعوت کردیم تا آخرین تحولات، تحرکات، تصمیمات و اظهار نظر‌های کشور‌های مرتبط یا ذینفع در کریدور زنگزور را در استودیو دیدارنیوز مورد واکاوی و ارزیابی قرار دهند. الهه کولایی استاد دانشگاه و کارشناس مسائل قفقاز و روسیه و حسن بهشتی پور کارشناس روابط بین‌الملل جوانب، مختلف دیپلماسی کشور‌های منطقه در خصوص ادعا‌های سرزمینی آذربایجان و ارمنستان بر باریکه زنگزور را بررسی کردند. طی سال‌های اخیر تنش و جنگ بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان بر سر ادعا‌های سرزمینی تاریخی بین این دو کشور، چندین کشور همسایه را هم درگیر کرده است. تا جایی که حدود دو سال پیش، یعنی پس از پایان آخرین جنگ بین ارمنستان و جمهوری آذربایجان که طی آن مناطق وسیعی از خاک ارمنستان به تصرف ارتش آذربایجان در آمد، جمهوری اسلامی ایران نیز به یگان‌های زمینی و هوایی ارتش و سپاه خود فرمان آماده باش کامل داد. ترکیه در این میان آرزو‌های تاریخی خود را در سر دارد و رویای ارتباط زمینی از نخجوان به آذربایجان و از آنجا تا بلاد ترک و آسیای زرد و مرکزی را در سر می‌پروراند. به همین دلیل و هم به سبب نسبت‌های قومی و زبانی با جمهوری آذربایجان، در جنگ دو سال پیش ارمنستان و آذربایجان، در سمت آذربایجان ایستاد و ارتش آن کشور را همه جانبه تجهیز کرد. روسیه به عنوان بزرگترین وارث اتحاد جماهیر شوروی هر بار با توجه به شرایط خود تصمیمی متفاوت و مستقل اتخاذ می‌کند. اعلام موضع اخیر مقامات ارشد روسی پس از سفر ولادیمیر پوتین به باکو درباره مسیر ارتباطی زنگزور در منطقه قفقاز جنوبی، بار دیگر بحث‌ها در مورد رویکرد روسیه به جمهوری اسلامی ایران را افزایش داده است. ماجرا از آنجا آغاز شد که بعد از حمله اوکراین به خاک روسیه، تصرف برخی شهر‌های آن و تغییر شرایط میدانی در جنگ، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، برای اولین بار از زمان آغاز جنگ با اوکراین، یک سفر دو روزه به جمهوری آذربایجان انجام داد تا به بررسی راهکار‌های گسترش همکاری‌های راهبردی و ائتلاف میان جمهوری آذربایجان و روسیه بپردازد. طی این سفر پوتین ضمن برخی توافقات دیگر، مباحثی را نیز درباره کریدور زنگزور مطرح کرد. به فاصله کوتاهی پس از این سفر، سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه اعلام کرد مسکو از انعقاد سریع معاهده صلح بین باکو و ایروان و رفع انسداد مسیر ارتباطی حمایت می‌کند. هر چند پس از این موضع گیری که علناً منافع ملی ایران را تهدید می‌کرد، وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی، سفیر روسیه در تهران را احضار کرد و مراتب اعتراض جمهوری اسلامی به این به اصطلاح شریک راهبردی ابلاغ شد، اما روس‌ها نه‌تن‌ها از این تصمیم منصرف نشدند، بلکه تنها با بیان اینکه مسکو نگرانی تهران را مد نظر دارد، تأکید کردند که موضع مسکو در مورد کریدور زنگزور کاملا قطعی است و تنها کاری که قصد دارند انجام دهند، تماس گرفتن با ایران برای «شفاف‌سازی» است؛ به عبارت دیگر ابلاغ این قضیه به ایران که تصمیم گرفته شده و مقامات ایران هم چاره‌ای جز پذیرش ندارند!