Скачать с ютуб Ağaçkakan - Dyslexia (Acapella) в хорошем качестве

Ağaçkakan - Dyslexia (Acapella)

Günlerden Pazar Ekim 16 Bu gece kanla karışık yağmurun saçaklarında karartı. Bir gölge, bir kente yakışmamıştı böyle. Majezik mavisinden ufuk çizgisi düz şöyle böyle. Nasıl? Anlatıyorum ya. Uzun bir koridor hayal et başında makosen ayakkabıyla. Fayansa dökülen travma ve temizlenen mıntıka. Bir tek soyadımı taşıyorum layıkıyla. Kafamın içine ev yapan ağaç. Senin kökünle beslenen humuslu toprak ve çürüyen peşmerge sanki korkak. Bu ağaç burada halka verdikçe boğulmuyorum nedense. Bir nakarat gibi tekrardan tekrardan. Otobüse en fazla kırk insan pet bardak. Gözüme sol çapraz yine ağaç yine ağaç yine ağaç. Metre metre yaklaşır artık kabüllenilmiş ana vatan. Kulübeler gıcırtıdan sorumludur. Tavanı yok sayan ve sanki kalkan olarak elime bantlanan izmarit, sönse bile, ezilse bile, kül tablasında gri ormanın katline gülse bile, kusurludur fakat umutludur. Ve tarih tekerrür ederken muhakkak bir şehir unutulur. Orada, ağaç komada yok olsa curcuna. Çünkü mezarlıkla ancak yaşayan insan avutulur.