Скачать с ютуб Rozmowa ‐ Jacek Kaczmarski, Zbigniew Łapiński в хорошем качестве

Rozmowa ‐ Jacek Kaczmarski, Zbigniew Łapiński

Tekst. Pan śpiewak, świat widzi ponuro Wciąż tylko o stosach i grobach Pan wiesza, poddaje torturom Głos pana to wieczna żałoba Że trwają - pan za złe ma murom A mnie się to życie podoba! Proszę pani, ja życie lubię W jego prawdzie i w jego złudzie Ale człowiek dąży ku zgubie Wiedzieć o tym nie chcą ludzie Człowiek dąży ku zgubie Wiedzieć o tym nie chcą ludzie Właśnie, ludzie, niech pan pomyśli Starczy im prawdziwych przepaści A najgorsze - jeszcze się przyśni W cierpieniu - wszyscy są właśni Pan mówi, że życie to czyściec A oni pragnęliby baśni Proszę pani, przecież to robię Opowiadam baśnie, choć smutne Kim by był niepojęty człowiek Bez braci Grimm prawdy okrutnej? Kim by był niepojęty człowiek bez braci Grimm, prawdy okrutnej Właśnie, prawda, o co pan pyta? Obcy panu brak wątpliwości To pan śpiewa, co pan przeczytał Po prostu świat w książkę uprościł Pan gra, kiedy wszechświat zgrzyta Pan przeczy człowieczej miłości! Proszę pani, cierpieć się staram Starczy spytać żony i dzieci Kocham, miłość - księga stara Którą warto Bogu polecić Kocham miłość księga stara - którą warto Bogu polecić Właśnie, Bóg, pan Boga nie lubi Ale mówi, że wciąż Go szuka W pańskich trwogach można się zgubić Pojąć sztukę pańską, to sztuka Pan publicznie z losem się czubi Jaka z tego dla nas nauka? Proszę pani, proszę nie czekać Na nauki, tezy i wnioski Jestem egzemplarz człowieka A to znaczy - diabli, czyśćcowy i boski Jestem egzemplarz człowieka - diabli, czyśćcowy i boski