Скачать с ютуб Stoomtrammuseum Hoorn locomotief 30 mei 2010 Door de bollenvelden. в хорошем качестве

Stoomtrammuseum Hoorn locomotief 30 mei 2010 Door de bollenvelden.

Loc 30 werd in 1908 met het fabrieksnummer 1268 voor de Gemeente Rotterdam gebouwd door Locomotivfabrik Arnold Jung in Jungenthal bei Kirchen an der Sieg. Deze fabriek was al in 1885 onder de naam Jung und Staimer met de locomotiefbouw begonnen en had in 1886 twee locomotieven van hetzelfde type onder de fabrieksnummers 11 en 12 aan de Gemeente Rotterdam geleverd. Deze beide locomotieven deden onder de nummers 4 en 5 dienst bij de Gemeentelijke gasfabriek aan de Oostzeedijk in Rotterdam-Kralingen; onze huidige loc 30 kwam eveneens bij deze fabriek in dienst, oorspronkelijk met het nummer 25. De mens anno 2008 is gewend aan de beschikbaarheid van aardgas, maar tot de komst hiervan aan het eind van de jaren negentienzestig werd het gas gewonnen uit vette steenkool. Het vergassingsproces leverde als bijproduct cokes op, dat evenals de steenkolen zelf meestal per spoor werd af-, respectievelijk aangevoerd, waarvoor grote gasfabrieken over eigen rangeerlocomotieven beschikten. De drie Jung-locs werden gebruikt om kolen, die uit schepen aan het Boerengat in wagons werden overgeslagen, naar de voorraadbunkers te vervoeren. Het spoor naar de haven kruiste op de Oostzeedijk de sporen van de elektrische stadstram; op 18 april 1907 vond hier een botsing tussen loc 4 en motorrijtuig 26 van de RETM plaats. De tram liep hierbij meer schade op dan de loc. Omdat de wagens altijd aan één enkele zijde van de loc bleven, hadden de twee oudste locs aan de voorzijde aanvankelijk geen buffers; loc 30 heeft deze wel altijd gehad. Alle drie locomotieven beschikten slechts over een handrem, die alleen als parkeerrem werd gebruikt; voor het afremmen van de trein maakte men gebruik van tegenstoom. Keilehaven Toen de Gasfabriek aan de Oostzeedijk in 1926 gesloten werd, verhuisden de drie Jung-locomotieven naar de nieuwe Gemeentelijke Gasfabriek aan de Keilehaven te Rotterdam, waar ze werden gebruikt voor het vervoer van cokes naar de haven. Bij deze fabriek deden nog drie andere normaalspoorlocomotieven en drie locomotieven op 70 centimeter-spoor dienst. De later in loc 30 vernummerde 25 kreeg in 1950 een nieuwe ketel van Ducroo en Brauns uit Amsterdam. Toen in 1967 de komst van aardgas de sluiting van de gasfabriek aan de Keilehaven tot gevolg had, waren alle zes Hellevoetsluis en Zaandam van de Tramweg-Stichting kwamen voor de voorbereidingen en de uitvoering van de ritten naar Hoorn. Het geweldige succes van 23 mei vroeg om herhalingen en met name loc 30 kwam regelmatig in actie. De dienst op de 21 kilometer lange lokaallijn vergde echter heel wat meer van de loc dan de korte rangeerritjes op het emplacement van de gasfabriek. De loc kreeg meer en meer last van een warm- of zelfs heetlopende achteras, zodat een ingrijpende, definitieve reparatie in beeld kwam. In de jaren 1969 en 1970 werd ze door medewerkers van de inmiddels geformeerde werkgroep Hoorn grondig gereviseerd. Loc 30 kreeg daarbij een conische schoorsteen, die het lelijke, op een kachelpijp gelijkende exemplaar verving; bovendien werd ze in fraai lichtgroen met geelzwarte biezen geschilderd. Om haar taak als tramlocomotief te onderstrepen, werden een kleine stoombel en een drietonige RTMfluit aangebracht, welke later werd vervangen door een enkeltonige. De kleine, maar sterke loc trok niet alleen haar baantjes tussen Hoorn en Medemblik, maar was zo nu en dan ook op andere baanvakken te vinden, zoals op de lijnen Leeuwarden Staveren ( filmopnamen, 1971) en Groningen Drachten (1973). In 1974 had de werkplaats Hoorn al zoveel gerestaureerde tramrijtuigen opgeleverd dat het zinvol was, loc 30 met trambuffers uit te rusten. Loc 30 was vooral als trekkracht van trams en lichte lokaaltreinen te zien, voor het zwaardere werk waren inmiddels al enkele grotere locomotieven beschikbaar. Van 1977 tot 1979 onderging de loc weer een revisie, waarbij bovendien een ingrijpende reparatie aan de stoomketel werd uitgevoerd. Hoorn Terwijl loc 30 als krasse oude dame een vaste waarde in de locomotiefdienst was geworden, viel zusterloc 31 minder geluk ten deel. Zij werd in Hoorn nooit meer in gebruik genomen en toen haar conditie na vele jaren buiten te hebben gestaan erg slecht geworden was, werd zij in 1980 gedemonteerd. Alle vitale delen, zoals de wielen, cilinderblokken en appendages, worden bewaard om als reserve voor loc 30 te dienen of wellicht ooit voor een herbouw. Een ander lid van de familie Jung nam de plaats van loc 31 in; in 1978 werd de in 1943 gebouwde loc 16 van het Duitse hoogovenbedrijf Georgsmarienhütte overgenomen, om in 1983, na een algehele revisie, weer in dienst gesteld te worden. Het uiterlijk van loc 16 werd bij deze revisie zoveel mogelijk aan dat van loc 30 aangepast.; hiervoor wer-