Скачать с ютуб “İnsanlara Mevki, Makam ve Seviyelerine Göre Muamele Ediniz” I Ebubekir Sifil в хорошем качестве

“İnsanlara Mevki, Makam ve Seviyelerine Göre Muamele Ediniz” I Ebubekir Sifil

Riyazus Salihin, 357 Nolu Hadis: Meymûn İbni Ebû Şebîb rahimehullah’dan rivâyet edilmiştir. Demiştir ki: Bir gün Hz. Âişe’ye bir dilenci geldi. Aişe radıyallahu anhâ ona bir parça ekmek verdi. Kılığı kıyâfeti düzgün bir başka adam geldi. Onu da sofraya oturtarak yemek ikram etti. Bu (farklı) davranışının sebebini soranlara Âişe şöyle cevap verdi: Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, “İnsanlara mevki, makam ve seviyelerine göre muamele ediniz” buyurmuştur. [Ebû Dâvûd , Edeb 20] Ebû Dâvûd, Meymûn İbni Ebû Şebîb’in Hz. Âişe ile görüşmediğini söylemektedir. Müslim, Sahîh’inin baş kısmında (I, 6) bu hadisi senedsiz olarak nakleder: Âişe radıyallahu anhâ’dan rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem bize “İnsanlara seviyelerine göre muamele etmemizi tavsiye buyurdu” demiştir. Hâkim Ebû Abdullah bu hadisi Ma’rifetü ulûmi’l-hadîs adlı eserinde (s. 49) nakletmiş ve “sahih” olduğunu söylemiştir. ✮❁✮ 20. İnsanları Toplumda Layık Oldukları Yere Oturtmak 4842... Meymun İbn Ebi Şebib'ten (rivayet edildiğine göre bir gün) Hz. Aişe (r.anhâ)'ya bir dilenci uğramış da o dilenciye bir (ekmek) par­çacı) vermiş .(Daha sonra) yanına üzerinde bir elbise ve iyilik alameti bu­lunan bir kimse daha uğramış. Bunun üzerine o adamı (layık olduğu bir ye­re) oturtmuş (ve kendisine bir takım yiyecekler ikram etmiş, adam da kendisine ik­ram edilen yiyecekleri) yemiş. (Daha sonra oradan uzaklaşıp gitmiş. Adam oradan ayrılınca) bu durum Hz. Aişe'ye sorulmuş (Hz. Aişe de): Rasûlullah (s.a.): "İnsanları (layık oldukları) makamlarına oturtu­nuz" buyurdu. Cevabını vermiş. [Müslim, mukaddime I, 6.] Ebû Davud der ki: Yahya'nın rivayeti kısaltılmıştır. Meymun ise Hz. Aişe'ye erişmemiştir. [ZAYIF: https://sunnah.com/abudawud:4842] Açıklama Bu hadis-i şerif, fazilet sahibi insanları toplumda layık oldukları mevkiye getirmekte kusur etmeme­yi emretmektedir. Nitekim Kur'ân-ı Kerimde de: "Her ilim sahibinin üstünde daha âlim biri vardır." [Yusuf (1) 25.] buyurulmuştur. Münâvi'nin açıklamasına göre mevzumuzu teşkil eden bu hadis-i şe­rif "herkese dindarlığına, ilmine, irfanına ve şerefine uygun şekilde mu­amelede ve hürmette bulunmayı emretmektedir." Hadisteki bu emr, bütün fertleri muhatap almış olabileceği gibi sadece idarecileri muhatap almış da olabilir. [Feyzu'l Kadir, 111-57.] Binaenaleyh İslam, insanları toplumda layık oldukları yere oturtmuştur. İnsanları layık oldukları yere koymak, onların kıymetlerini bilmek, âlimlere ve ilmiyle âmil olan hafızlara, ileri görüşlü, akıllı kimselere, sa­nat ve marifet erbabına, kısacası tüm hizmet ehline ve fazilet sahibi olan­lara öncelik tanımak, onlara layık oldukları değeri vermek gerekir. Bilindiği gibi, âlimlerin İslam toplumunda çok yüksek bir makamı var­dır. Hadis-i şerifler, onlara meclislerde saygı gösterilmesi ve Öncelik ta­nınması için imamlığı onlara vermiştir. "insanlara Allah'ın kitabını, en iyi okuyanlar imamlık yapar, kıraatte eşit iseler, sünneti en iyi bilenleri, sünnette de eşit iseler, önce hicret edenleri, hicrette de eşit iseler, en yaşlıları imamlık eder. Biri­si, diğerine ait yerde izinsiz olarak imamlık yapmasın; ona saygı için oturduğu yere oturmasın."[Müslim] "İhtiyar müslümana, Kur'an tilavetini terk etmeyip onunla amel eden hafıza ve adaletli devlet reisine ikram, Allah'a saygı göstermek­ten sayılır." [Ebu Dâvud, 4843 nolu hadis.] Rasûlullah (s.a.) Uhud şehitlerini ikişer ikişer dem ederlerken soruyordu: "Hangisi daha çok Kur'ân ezberliyordu? Birine işaret edilince onu kabre koymada öncelik tanıyordu." [Buhari] Rasûlullah (s.a.)'ın insanları layık oldukları yere koymak hususunda, namazdan önce safları düzeltirken buyurduğu şu hadiste O'nun öğütlerin­den biridir: "Benim arkama faziletlileriniz dursun." Bu öğüdün, mana yüklü hikmetli birçok yönü vardır. Bunların birincisi insanları bulunduğu yer ve rütbelerine göre tasnif etmek­tir. Görüş sahibi insanların namazda Peygamber (s.a.)'in arkasında bulunması onların müslümanların çeşitli işlerinde aday gösterildiğine bir işarettir. Her birinin imkân, kudret ve ihtisasına göre onları müslümanların çeşitli işlerini yürütmeye aday göstermektir. Bu yüzden Hasan'ın, babasından rivayet ettiği gibi, Rasûlullah (s.a.) fazilet sahiplerini dindeki üstünlük derecelerine göre saygıda ve payda tercih eder, Öne alırdı. Her kavmin büyüğüne ikramda bulunur ve onu kavmin reisi tayin eder­di. Rasûlullah (s.a.)'in meclisi, müminlerin ileri gelen adalet sahipleri ve takva cihetiyle birbirlerine üstünlüğü olan adil müminlerle doluydu. Bu seçkin insanlar, birbirlerini ancak, takva ile üstün görürler, büyüklere hür-met eder, küçüklere şefkat gösterirlerdi. [Haşimi M. Ali, Kur'ân ve Sünnete göre Müslüman Şahsiyeti, 200-201.] Her ne kadar Musannif Ebû Davud, mevzumuzu teşkil eden bu hadisi Hz. Aişe'den rivayet ettiği söylenen Meymun İbn Ebu Şebib'in gerçekte Hz. Aişe'ye yetişmediğini söylüyorsa da İmam Nevevî musannifin bu görüşünü doğrulayan hiçbir delilin bulunmadığım söylemiştir.