Скачать с ютуб IMPROVISATION 'Wat de toekomst brenge moge', Kees van Eersel, Hinsz-organ Kampen Prod. St. P.O.P в хорошем качестве

IMPROVISATION 'Wat de toekomst brenge moge', Kees van Eersel, Hinsz-organ Kampen Prod. St. P.O.P

Kees van Eersel: Improvisation 'Wat de toekomst brenge moge' Kees van Eersel, Hinsz-organ Kampen Prod. St. P.O.P [NL] Liedboek 2013 Nr, 913 Dit lied is te vinden in de volgende veelgebruikte liedbundel(s): Liedboek 2013 Nr, 913 - Liedboek voor de kerken 1973 Gezang Nr. 293 Op Toonhoogte 2015 Nr. 399 - Weerklank Nr. 471 Oud-Katholiek Gezangboek Nr. 720 Opwekkingsliederen Nr. 377 Zangbundel Joh. de Heer Nr. 880 Recording: Bastiaan Drost & Peter Drost [P&B SOUNDS] Harderwijk [NL]. Film & Editing: Wim Stroman Foundation Organ Projects The Netherlands. Kees van Eersel is een vooraanstaand organist die met name ook bekendheid heeft gekregen door zijn improvisaties. Dit is een voorbeeld van zijn improvisatorisch kunnen gespeeld op een van de mooiste historische orgels in Nederland. "WAT DE TOEKOMST BRENGE MOGE' is en liedtekst, geschreven door de Nederlandse dichter Jacqueline E. van der Waals. Het gedicht is geschreven vanuit het perspectief van iemand die binnenkort zal sterven, en zich neerlegt bij de aanstaande dood. Het naderende sterven wordt behalve in de tekst ook uitgedrukt doordat het vierde en laatste couplet maar de halve lengte heeft en daardoor niet af lijkt. het werd in 1920 gepubliceerd, in 1921 werd Jacqueline E. van der Waals zie; ze overleed in 1922. Het verlangen naar de dood is een vaker voorkomend, algemeen thema in haar werk. Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Wat_de_... ENGLISH Kees van Eersel is a prominent organist who has also become known for his improvisations. This is an example of his improvisational ability played on one of the most beautiful historical organs in the Netherlands. "WHAT THE FUTURE WILL BRING" is a song text written by the Dutch poet Jacqueline E. van der Waals. The poem was written from the perspective of someone who will soon die and resigns to the impending death. The approaching death is not only expressed in the text because the fourth and last verse is only half the length and therefore does not seem finished. it was published in 1920, in 1921 Jacqueline E. van der Waals became see; she died in 1922. Longing for death is a common theme in her work.