Скачать с ютуб Öğrencimiz Elif Demirci'nin "NORA" Monologu в хорошем качестве

Öğrencimiz Elif Demirci'nin "NORA" Monologu

9 aylık eğitim programımız "Bir Oyuncu Doğuyor"un, 20/21 mezunu Elif Demirci'nin mezuniyet performansı yayında! Kendisini tebrik ederiz... Oyun adı: Bir Bebek Evi Yazan: Henrik Ibsen Çeviren: Jale Karabekir & Feride Eralp NORA: Benim de gurur duyacağım, beni mutlu eden bir şey var; Ben Torvald’In hayatını kurtardım. İtalya’ya yaptığımız seyahati anlatmıştım ya. Eğer Torvald oraya gitmemiş olsaydı, ölmüş olacaktı. Gerekli parayı bize babam vermemişti, ama bunu Torvald öyle biliyor; ayrıca herkes de öyle biliyor, ancak… Babam hiç bir şey vermedi. Parayı ben buldum. 12000 Taler. 4800 Kron. Bir kadın kocasının izni olmadan kimseden ödünç para alamaz diyorsun değil mi…. Eğer kadın iş bilen biriyse…. Ama o bunu bilmemeliydi. Aman Tanrım, meseleyi kavrayamadın mı hala? Bir kere durumunun ne kadar kritik olduğunu bilmemesi lazımdı. Doktorlar bana gelip hayatının tehlikede olduğunu ve onun yalnızca güney bölgelerde yaşamasıyla bu tehlikelerden kurtulabileceğini söylemişlerdi. İlk onceleri başka yollar denemediğimi mi sanıyorsun? Önce ona, mahsustan her genç kadın gibi yurt dışında seyahat etmek istediğimi söyledim durdum. Ağladım, olmadı yalvardım; hangi durumda oldugumu, bana iyi davranmasını söyledim, en sonunda ona borç para bulabileceğimi, buna izin vermesini önerdim. İste o zaman bana çok kızdı, Christine. Benim düsüncesiz biri olduğumu, kocalık sorumluluğunun benim yanlış davranışlarım ve kaprislerime -yanılmıyorsam böyle adlandırdı - boyun eğmemek olduğunu söyledi. Peki öyle olsun, ama senin kurtulman lazım dedim içimden; sonra da bu çözümü uygun gördüm. Babamı bu konuda bilgi sahibi etmeyi düşünmüştüm, kimseye söylememesi için rica edecektim. Ancak babam o sırada çok hastaydı, kendinde değildi. Zaten babam da tam o sirada öldü. Ne yazık ki buna lüzum kalmadı. Torvald’a bundan hiç söz etmedim. Torvald’ın o erkekçe özgüveni yok mu…. Herhangi bir şekilde bana borçlu oldugunu bilse, utanç ve küçük düşme duygusuyla kahrolur. Bizim karşılıklı ilişkimiz tamamıyla bozulur. Güzel, mutlu yuvamız asla şimdiki gibi olmaz. Evet, belki ilerde bir gün…. Çok yıllar sonra. Bugünkü güzelliğimi kaybettiğim zaman. Bunun için sakın bana gülme. Torvald’ın bana artık bugünkü ilgisinin kalmadığı bir zamanda demek istiyorum. Yani, benim dans etmelerim, giyip süslenmelerim, sohbetlerimden zevk almadığı zamanda…. O zaman insanin elinde böyle bir kozun olması da herhalde iyi olur. Ah aptallık, aptallık bu! Boyle bir zaman hiç gelmeyecek ki…. Peki Christine, benim bu büyük sırrıma sen ne diyorsun bakalım? Hiçbir işe yaramaz biri miymişim? Bana kesin inan ki, bu olay benim çok büyük sıkıntılar yaşamama sebep oldu. Borçlarımı daima zamanında ödemeye yetişmek benim için kolay olmuyordu. Evin masrafından hiçbir şey ayırıp bir yana koyamıyordum, çünkü Torvald’a iyi bakılmasi gerekiyordu.