У нас вы можете посмотреть бесплатно Ασπιρίνη - Μποφίλιου Νατάσσα (Piraeus Academy 2020) или скачать в максимальном доступном качестве, которое было загружено на ютуб. Для скачивания выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса savevideohd.ru
Από την 3η εμφάνιση της Νατάσσας Μποφίλιου στο Piraeus 117 Academy στις 20/02/2020 Παίζουν μαζί της: Θέμης Καραμουρατίδης - πιάνο Άρης Ζέρβας - τσέλο Γιώργος Μπουλντής - κοντραμπάσο, ηλεκτρικό μπάσο, synth bass Λάμπης Κουντουρόγιαννης - ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα Μανώλης Γιαννίκιος - τύμπανα Γιώργος Κάστανος - σαξόφωνο, κλαρινέτο Νίκος Μέρμηγκας - μπουζούκι, λάφτα, λαούτο Ματθαίος Μπουμπάρης - ακορντεόν Ηχοληψία: Γιάννης Παξεβάνης, Αντώνης Ζαχόπουλος Σχεδιασμός Φώτων: Περικλής Μαθιέλλης Διεύθυνση Παραγωγής: Χαρά Μαγαλιού Εκτέλεση Παραγωγής: Έφη Κουφοπούλου Βοηθός Παραγωγής: Μάγδα Γωγουβίτη Επικοινωνία - Προβολή στα ΜΜΕ: zuma COMMUNICATIONS: Χαρά Ζούμα PROSPERO: Ελένη Γιαννοπούλου Παραγωγή: PROSPERO Κατερίνα Σταματάκη Ασπιρίνη - 2004 Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος Μουσική: Κώστας Τσίρκας Πρώτη Εκτέλεση: Νατάσσα Μποφίλιου Σαν παιδιά χωρίς γονείς όλοι εμείς, μετά τις 12 στα σπίτια μας γυρνάμε, τόσοι φίλοι συγγενείς κι όμως κανείς, ένα τηλέφωνο να μάθει πώς περνάμε, τα παιδιά που συναντώ, όταν θα βγω, έχουν παράπονα που μοιάζουν στα δικά μου, πίνουν καπνίζουν κι αγαπούν όπως εγώ, όμως κανένας τους δεν ήρθε πιο κοντά μου. γι’ αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ με το παράθυρο ανοιχτό να μετρηθώ με τη ζωή που μου ’ χει μείνει, γι αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ κι όταν ξυπνήσω πριν ντυθώ θα νικηθώ με ένα καφέ και μια ασπιρίνη. Σα παιδιά χωρίς γονείς πόσο να πιεις, να δεις διπλά όσα και μόνα τους πονάνε, πόσα χρόνια ν’ αρνηθείς προτού τα δεις, μπροστά στα μάτια σου χαμένα να περνάνε. Τα παιδιά που συναντώ μελαγχολούν βλέπουν το μέλλον σαν αγάπη που χει αργήσει κάνουνε όνειρα τις νύχτες όταν πιουν, κι όμως κανείς τους δε τολμάει να τα ζήσει. Γι’ αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ με το παράθυρο ανοιχτό να μετρηθώ με τη ζωή που μου χει μείνει, γι αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ κι όταν ξυπνήσω πριν ντυθώ, θα νικηθώ μ’ ένα καφέ και μια ασπιρίνη.