Скачать с ютуб Εκδήλωση Βυζαντινής μουσικής. Χαραλάμπεια 2020 в хорошем качестве

Εκδήλωση Βυζαντινής μουσικής. Χαραλάμπεια 2020

Συναυλία ὑπὸ τοῦ Χοράρχου τῆς Βυζαντινῆς Χορωδίας «Στέφανος Μελωδών» κ. Κωνσταντίνου Στεφανάκη, Ἄρχοντος Ὑµνωδοῦ τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καὶ τοῦ π. Ἰακώβου τοῦ Ἁγιορείτου, Πρωτοψάλτου τοῦ Πανσέπτου Ναοῦ τοῦ Πρωτάτου Ἁγίου Ὅρους. Ὁ Γέρων Ἰάκωβος γεννήθηκε στὴ Θεσσαλονίκη. Ἀπὸ μικρὴ ἡλικία διδάχθηκε τὴν βυζαντινὴ μουσικὴ μὲ δάσκαλο τὸν ἀείμνηστο Πρωτοψάλτη τοῦ Ι.Ν. τῆς Παναγίας Δεξιᾶς Θεσσαλονίκης Νέστορα Παπαλεξίου. Ἐπίσης μαθήτευσε καὶ στὴ Σχολὴ Βυζαντινῆς Μουσικῆς τῆς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης διδασκόμενος ἀπὸ τοὺς μεγάλους δασκάλους τῆς πόλης ἐκείνη τὴν ἐποχή. Παράλληλα αποφοίτησε από το Τμήμα Μαθηματικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τὸ 1993 κοινοβίασε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Καρακάλλου Ἁγίου Ὄρους. Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς παραμονῆς του ἐκεῖ διακόνησε ὡς Πρωτοψάλτης καὶ ἔψαλλε σὲ πολλὲς πανηγύρεις ἱερῶν μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Τὸ ἔτος 2009 ἐγκαταστάθηκε στὸ Ἱερὸ Ἰβηριτικὸ κελὶ Θείας Ἀναλήψεως στὶς Καρυές. Ἀπὸ τὸ 2010 διακονεῖ ὡς Πρωτοψάλτης στὸν Πάνσεπτο ναὸ τοῦ Πρωτάτου, ὅπου βρίσκεται ἡ θαυματουργὸς εἰκόνα τῆς Παναγίας «Ἄξιόν Εστίν». O Κωνσταντίνος Στεφανάκης Γεννήθηκε το 1970 στην Γερμανία. Από μικρός διδάχθηκε την Βυζαντινή Μουσική κοντά στον εξαίρετο Πρωτοψάλτη και μουσικοσυνθέτη Γεώργιο Χατζηθεοδώρου, αλλά και σε άλλους σημαντικούς μουσικοδιδασκάλους των Χανίων. Είναι καθηγητής Βυζαντινής μουσικής στην δευτεροβάθμια εκκλησιαστική εκπαίδευση και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στην εκπαίδευση. Είναι διευθυντής της σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ι.Μ.Κ.Α. και Πρωτοψάλτης του Μητροπολιτικού ναού των Χανίων. Το 2013 δημιούργησε την Βυζαντινή χορωδία Στέφανος Μελωδών, την οποία και διευθύνει με σημαντικές παρουσίες εντός και εκτός Ελλάδας. Για την προσφορά του στην Βυζαντινή μουσική ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ Βαρθολομαίος το 2015 του απένειμε το οφφίκιο του Άρχοντος Υμνωδού της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας. Το παρακάτω κείμενο του δημοσιεύτηκε στον Ορθόδοξο Τύπο το 1963 : Η Ορθόδοξος υμνωδία είναι «μουσικός λόγος». Η μουσική δεν συνοδεύει τον λόγο, για να τέρψει την ακοήν των ακροατών (οπότε και εξουδετερώνει τον λόγον), αλλά για να τον τονίσει, οπότε η Βυζαντινή μουσική είναι τονισμός του λόγου. Για τούτο είναι και μονοφωνική, καθορίζουσα τις λέξεις σαφώς. Η τετραφωνία δεν τονίζει τον λόγο, αλλά τον καταπνίγει. Αυτή είναι η αιτία, που αυτή η μουσική υπάρχει στο μελόδραμα, επειδή σε αυτό στις όπερες, ο λόγος δεν ενδιαφέρει καθόλου τον ακροατή, γιατί, άλλως τε, είναι όλο έννοιες βλακώδεις και ανόητες, τα λεγόμενα «λιμπρέτα». Το ίδιο συμβαίνει και στην Παπική εκκλησία. Κι εκεί ο εκκλησιαζόμενος αδιαφορεί για το κείμενο, για τον «λόγο», επειδή του είναι ακατανόητο, έτσι κι αλλιώς, άπαξ είναι γραμμένο στα λατινικά. Σε μας όμως ο λόγος είναι εκείνος που μας ενδιαφέρει, και η μουσική μας είναι τονισμός του λόγου (κι όχι αυτοτελής, όπως στη Δύση). Σε μας λόγος και μουσική είναι ένα πράγμα». «Η βυζαντινή μουσική είναι, σε πολλά, συνέχεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής που διαδόθηκε στην Ασία με τον Μέγ᾿ Αλέξαντρο. Αυτή τη μουσική πήρανε οι φυλές της Ανατολής, οι Μικρασιάτες, οι Σύροι, οι Πέρσες, και προ πάντων οι Άραβες, κι απ᾿ αυτούς την πήρανε οι Τούρκοι, που την παραλλάξανε αναλόγως τη φυλή τους, και γι᾿ αυτό κάποιοι προκομμένοι από τους φραγκεμένους Έλληνες τη λένε τούρκικη. Η βυζαντινή μουσική είναι η μουσική που έχει ιερότητα και αγιωσύνη και γι᾿ αυτό μ᾿ αυτή μπορεί να προσευχηθεί ο Χριστιανός. Το αίσθημα που νοιώθει όποιος είναι σε θέση να την καταλάβει λέγεται κατάνυξη. Η βυζαντινή μουσική δίνει τόνο και δυνατόν παλμό στη γλώσσα· οι λέξεις μ᾿ αυτή παίρνουνε την πιο δυνατή έκφρασή τους. Η μουσική αυτή είναι το φυσικό ντύσιμό τους». Ηχοληψία Γεώργιος Σκαλήδης