Скачать с ютуб średniowieczne Golczewo в хорошем качестве

średniowieczne Golczewo

#medieval #history #polska #dronevideo #djimini4pro #pomorzezachodnie 📜 Spis: 0:00 - 1:22 - gród Wolinian 1:23 - 4:20 - wieża gotyckiego zamku 📜 historia: gród Wolinian: 🔗 https://foto.poczet.com/slowianie.htm... Gród plemienia Wolinian nad jeziorem Okonie powstał na przełomie IX i X wieku. Obiekt otoczony był podwójną linią wałów ziemnych, dodatkowo zabezpieczony obronną palisadą i fosą wypełnioną wodą. Obronne walory tej lokalizacji rozpoznane były już wcześniej (w epoce żelaza) o czym świadczą odnalezione przez archeologów dwie osady ludności kultury łużyckiej. Gród stanowił jeden z siedemdziesięciu grodów przypisywanych plemieniu Wolinian w tzw. "Geografie Bawarskim". Funkcjonował do początku wieku XII i kres jego istnienia związany był z pożarem, gdyż w czasie badań archeologicznych w roku 1953 odnaleziono liczne ślady spalenizny. Być może gród spłonął podczas wyprawy wojennej Bolesława III Krzywoustego na północne Zaodrze w roku 1123. wieża gotyckiego zamku: 🔗 https://foto.poczet.com/pomorskie.htm... Zamek w Golczewie po raz pierwszy pojawia się w źródłach pisanych w roku 1304 (jako "castrum Gulzow"), co oznacza, iż powstał przed tą datą. Badacze wskazują, iż fundatorami pierwszego założenia byli rycerze Erhard i Wulfekin Smellingowie oraz Echard Wedelstedt albo ich przodkowie. Obiekt powstał w końcu wieku XIII na przesmyku między jeziorami Okonie i Szczucze, w pewnym oddaleniu (ok. 350 metrów) od dawnego grodu Wolinian. Pierwsze założenie miało formę kopca wysokiego na 15 metrów, na którym zlokalizowana została główna zabudowa drewniana. Nie odnaleziono pozostałości budynków murowanych z tego okresu funkcjonowania warowni. W roku 1304 Golczewo zakupił (za cenę 1200 marek) biskup kamieński Henryk von Wacholz. Rozpoczął się okres powolnej stopniowej rozbudowy warowni, jednak na skutek częstych zmian właścicielskich (zamek był przedmiotem szeregu zastawów, procesów prawnych i konfliktów majątkowych) w wieku XIV nie zainicjowano gruntownej gotyckiej przebudowy. W roku 1402 (albo 1406) zamek przechodzi w ręce księcia Bogusława VIII, który to władca rozpoczyna jego rozbudowę. Nowy właściciel rozebrał dotychczasowy budynek mieszkalny do piwnic oraz podwyższył wysokość kopca i powiększył jego wymiary do wielkości 40 x 40 metrów. Powstał wówczas również mur obwodowy o wysokości 4 metrów. Przy południowej kurtynie murów zbudowany - na planie prostokąta o wymiarach 25 x 12 metrów) nowy budynek zwany "domem rycerskim". W narożniku południowo-wschodnim stanęła wolnostojąca cylindryczna ceglana wieża na czworokątnej podstawie kamiennej. W podziemiach wieży zlokalizowano loch-więzienie. Wejście do wieży umieszczono na wysokości 6 metrów i było dostępne z ganku obronnego na murach. Na wyższe kondygnacje dostać się można było jedynie po drabinach. Wjazd do zamku prowadził od północy przez leżące poniżej podzamcze. W roku 1436 zamek z rąk książęcych ponownie wykupili biskupi kamieńscy. Po urzędowym wprowadzeniu reformacji na Pomorzu Zachodnim w roku 1534 (i likwidacji struktur katolickiego biskupstwa kamieńskiego), Golczewo znów stało się własnością książąt z rodu Gryfitów. W 1637 roku na zamku zamieszkał ostatni, tytularny protestancki biskup kamieński Ernest Bogusław de Croy, siostrzeniec ostatniego księcia pomorskiego Bogusława XIV. Po jego śmierci w roku 1684 obiekt wszedł w posiadanie Brandenburgii. Pochodzący z tamtego okresu dokument informuje, że czworoboczny dziedziniec zamkowy otoczony był solidnym murem, w którym od północy znajdował się budynek bramny w konstrukcji ryglowej, broniący dostępu od strony mostu, przerzuconego przez fosę. Pośrodku dziedzińca znajdowała się studnia. Obiekt w takim stanie nie przetrwał jednak do naszych czasów. Od końca wieku XVIII zamek zaczął ulegać stopniowej degradacji, aż ostatecznie w roku 1812 nastąpiła rozbiórka zamkowych murów. Zachowała się jedynie gotycka wieża o wysokości ok. 33 metrów.