Скачать с ютуб Harun al-Rashid(هارون الرشید) в хорошем качестве

Harun al-Rashid(هارون الرشید)

أبو جعفر هارون بن محمدالمهدی بن أبی جعفر المنصور مشهور به هارون الرشید (زادهٔ ۲۵ اسفند ۱۴۱ برابر ۱۷ مارس ۷۶۳ – مرگ ۴ فروردین ۱۸۸ برابر ۲۴ مارس ۸۰۹) در شهر ری به دنیا آمد و در چهل و پنج سالگی بر اثر بیماری در خراسان درگذشت. وی پنجمین خلیفه عباسی بود که در سال ۱۷۰ ق پس از هادی به خلافت رسید. در آغاز، با یاری مادرش، خیزران و خاندان برمکی به امور کشور رسیدگی می‌کرد. سلطنتخلیفه عباسیپیشینهادیجانشینامینزاده۲۵ اسفند ۱۴۱ خورشیدی ۱۷ مارس ۷۶۳ ریدرگذشته۴ فروردین ۱۸۸ خورشیدی ۲۴ مارس ۸۰۹ توسآرامگاه مشهد امروزی، جایگاه آرامگاه علی بن موسی ۳۶°۱۷′۱۶٫۱۳″ شمالی ۵۹°۳۶′۵۷″ شرقی همسر زبیده بنت جعفر فرزند(ان)مأمون امیننام کاملهارون بن محمد بن عبدالله بن محمد بن علی بن عبدالله بن العباس بن عبد المطلب بن هاشم بن عبد منافدودمانعباسیانپدرابوعبدالله محمد مهدیمادرخیزراندین و مذهباسلام دوران هارون رشید را عصر طلایی عباسیان قلمداد می‌کنند؛ تلاش‌ها و فعالیت‌های یحیی برمکی و پسرانش را در امور لشکری و کشوری که موجب رونق و شکوفایی هنر و اقتصاد شده‌بود، را نمی‌توان بی‌تاثیر دانست. اما پس از مدتی اعتماد هارون نسبت به این خاندان سلب شد و باعث سقوط آن‌ها شد. هارون در طول حکومت خود درگیری‌ها و زد و خوردهای بسیاری را از سر گذراند. وی در ابتدا برای جبران ستم‌هایی که هادی نسبت به علویان روا داشته‌بود، با آن‌ها به نرمی رفتار می‌کرد؛ اما آن‌ها در نواحی مختلفی چون افریقیه و دیلم بر ضد او شوریدند، هارون نیز به سرکوب آن‌ها پرداخت. همچنین احتمال داده می‌شود که موسی بن جعفر را نیز او به قتل رسانده‌باشد. هارون الرشید مدت مدیدی با رومیان در نبرد و صلح‌های موقت به سر می‌برد که این درگیری‌ها موجب ساخت دژهایی میان قلمرو او و رومیان شد. در نهایت خلیفه موفق نشد آن‌ها را شکست دهد و تنها قدرت رومیان را تضعیف کرد. یکی از مسائل مهمی که وی با آن رو به رو بود، جانشینی دو پسرش امین و مأمون بود و برای ممانعت از اختلاف‌های احتمالی میان آن‌ها در ابتدا امین و سپس مأمون و قاسم را جانشین خود کرد؛ وی قلمرو خلافتش را بنا به صلاحدید و توانایی‌های فرزندانش میان آن‌ها تقسیم کرد. در آخرین سال حکومت وی مردم خراسان بر اثر ستم علی بن عیسی که والی آن منطقه بود با رافع بن لیث همراه شدند و علیه وی شوریدند؛ هارون به همراه مأمون راه خراسان را در پیش گرفت و ناگهان در این راه بر اثر بیماری درگذشت. هارون در منابع مختلف، شخصیت دوگانه‌ای دارد از یک جهت او فردی ظالم و بی‌رحم معرفی می‌شود و از سویی دیگر نسبت به مردم دل‌رحم بوده‌است. خرد وی و همراهی برمکیان با او، پیشرفت اقتصادی، فکری و فلسفی را در طول حکومتش در پی داشت.