Скачать с ютуб Dlaboka Traga - Nikogash isto в хорошем качестве

Dlaboka Traga - Nikogash isto

Даре: Есента носи некад чудни вести, па тивко куферот се полни, низ мисли ко пастел бои, мижеше за да ги зачува чисти, А ветер пее, шепот бара во булки, за да го врати на место, што приказна чува и ќути! Назад во детство, пред многу лета, што спомен крие, прашина албум што јаде, слика без лице, остана без име, гледајќи во грбот ко странец ситен, изусти "тато...", но немаше одговор тој више! Под кревет демнат нешта, место душа, слама тежат, од ормар црвени очи кои во ноќта светат! Имаш свој Freddy Kruger во соновите, дур не го виде моливот горе на рафтовите, и тогаш започна се, ормарот беше само облека, под кревет кутии кои ништо незначат, малиот денес пишува за сами ко него, да чекорите заедно по снегот, во лето... Постои градина во секое детство, постои скриено и волшебно место - каде лесно е се! Па спомените спијат на листов, ова сум јас мојот живот на Никогаш Исто! Постои мракот под креветот скришно, постои родител што заминал тивко -каде темно е се! Па спомените спијат на листов, ова си ти твојот живот на Никогаш Исто! Маро: Сакав да знаат дека сакам да ги нема, очите на видот кои отсекогаш ме следат, се прашував дали ги гледаат возрасните, дали се' ќе биде ко во бајките ко сказните? Кога совеста е недопрено чиста, кога среќа е во вените со само една мисла, на крајот, сакав пак да има светло, пред да замижам и заспијам да не ми биде темно! Сакав да немора секогаш да си играм сам, сакав некој како мене сакав брат по мрак, сакав да знам дали родители плачат, зарем истите проблеми и прашања нив ги мачат? А денес сакам да е се' ко тогаш шарено, спомените не даваат да биде заборавено, можеби денеска во мракот ќе го најдам него, да чекориме заедно по снегот во лето...