Скачать с ютуб Osmanlı'nın Maymun Askerleri в хорошем качестве

Osmanlı'nın Maymun Askerleri

#MaymunAsker #Osmanlı Kaynak: S. Kaliç. (2012). Tarihimizdeki Garip Olaylar. ISBN: 6055675509. Yayınevi: Maya Kitap. S. Akın. İnsanlar Cehennemi. (23 Mart 2007). Alındığı Tarih: 22 Kasım 2018. Alındığı Yer: Sabah M. Bardakçı. Eskiden Maymunları Bile Idam Ederdik. (09 Temmuz 2000). Alındığı Tarih: 22 Kasım 2018. Alındığı Yer: Hürriyet Sanal Gaste. İstanbul'un Tüm Maymunları Neden Idam Edilmişti?. (22 Kasım 2018). Alındığı Tarih: 22 Kasım 2018. Alındığı Yer: Sanal Gaste D. Gürlek. (2015). Kültür Dünyamızdan Manzaralar. ISBN: 9756444597. Yayınevi: Kubbealtı Neşriyat. Kanuni Sultan Süleyman döneminde Kuzey Afrika fetihleriyle daha önce İstanbul'da olmayan bir çok şey İstanbul'a getirilmeye başlanmıştı. Bunların içinde maymunlarda vardı. Maymunlar zeki hayvanlar olduğu için onlardan yararlanılmaya başlandı. Osmanlı devletinde 2. Beyazıt döneminde tersaneler kurulmuş denizcilik devlet tarafından teşvik edilmiş ülke denizcilikte büyük bir gelişme kaydetmişti. Bu dönemde Osmanlı Devleti içerisinden pek çok büyük denizci ortaya çıkmış bu tarihten itibaren Osmanlı devleti diğer devletlere karşı denizlerde üstünlüğü ele geçirmişti. Osmanlı'nın yaptığı büyük yelkenliler, toplar ve cesur denizcilerimizin yanında bu savaşlarda donanmaya destek veren maymunlarda vardı. Onlar Gelibolu ve İstanbul'da eğitim aldıktan sonra gemilere dağıtılır. Donanmanın vazgeçilmezleri arasında yer alırlardı. İlk olarak nasıl ve nerede kullanıldığı bilinmese de Osmanlı donanmasında 2. Beyazıt'tan itibaren maymunlar kullanılmaya başlandı. O devirlerde, büyük gemilerde daima birkaç iyi eğitimli maymun bulunurdu. Geminin direğinde duran maymunlar uzaklarda bir gemi gördüklerinde ses çıkartarak bunu tayfaya bildirirlerdi. Maymunların görme yeteneği ayrıca dikkati insanınkinden daha iyi olması nedeni ile gemilerin gözcü kulelerinde insan yerine özel eğitimli maymunlar bulunmaktaydı. Eğer maymun açık denizde bir gemi görürse çığlık atıp tüm tayfaya haber veriyor böylelikle tayfanın yaklaşan bir gemi olduğundan haberi oluyordu. Maymunlar uzun yıllar Osmanlı donanmasında gözcü olarak kullanılırken, denizciler ve tüccarlar tarafından para kazanmak için İstanbul'a da getirilmeye ve satılmaya başlanmış bir süre sonra varlıklı kesimin evcil hayvanlarına dönüşmüştü. Kısaca Osmanlı halkı maymunları sevmişti. Özellikle Galata, Azapkapı ve Tersane önlerinde maymunlar satılmaya başlandı. Hatta sırf maymun satan dükkanlar ardı ardına açılmıştı. Denizdeyken göze batmayan hem de Osmanlı'nın çok işine yarayan maymunlar İstanbul'a gelip şehir içinde dolaşmaya ve çoğalmaya başlayınca bundan rahatsız olan bir kesimde ortaya çıkmıştı. Bunlardan biride 3. Murad'ın çok saygı duyduğu bir din adamı olan Abdülkerim Efendiydi. O aşırı dindar, asabi ve aklına koyduğunu daima yapan bir kişiydi. 3. Murad'ın üzerinde çok fazla tesiri vardı. Padişaha yakınlığı dolayısıyla da hiçbir şeyden korkmaz bu kişi aynı zamanda çok iyi bir hitap yeteneğine sahipti. Camilerde vaaz ettiğinde ise herkesi kendine hayran bırakırdı. Öncesinde sadece bir imam olan Abdülkerim Efendi 3. Murad'ın tahta geçmesi ile Rumeli kazaskerliğine kadar yükselmiş ve büyük bir güce kavuşmuştu. Halk tarafından fazla sevilmeyen asabi bir adam olarak bilinen Abdülkerim Efendi özellikle Gayrimüslim vatandaşlara sert tutumu gurur kırıcı ve ırkçı davranışlarıyla tanınmıştı. Ancak onun asıl vukuatını maymunlara yaptıkları oluşturdu. Beslenen maymunlardan haz etmiyor hatta nefret ediyordu. Bir cuma namazı sonunda Fatih camisinde yaptığı ateşli ve sert konuşmada Gayrimüslimlerin ve dul kadınların bu maymunları fena işlerde kullandığını ima etti. Cemaati galyana getirerek arkasına almış maymun satan dükkanları basarak talan ettirmiş ayrıca yakalattığı bütün maymunları ağaçlara astırmıştı. Bazı tarihçiler o günü dalında maymun sallanmayan tek bir ağaç yoktu diye anlatmakta. O günden sonra İstanbul'da görülen her maymun çıkarılan fermanla en yakın ağaca asılmış ve artık Osmanlı donanmasında bile kullanılmasına müsaade edilmemişti. Yapılan bu maymun katliamdan halkın büyük bir kısmı rahatsızlık duydu hatta Abdülkerim Efendi'den nefret edenler ona maymunkeş Abdülkerim lakabını taktı. Böylelikle günden güne İstanbul'da maymunlar azalmış en sonunda yok olmuştu. Abdülkerim Efendi'nin vefatından sonra hayvan sever İstanbulluların kutlama yaptığından söz edilmektedir.