Скачать с ютуб بحر در کوزه ۳۱ | ترس خوش‌آیند! в хорошем качестве

بحر در کوزه ۳۱ | ترس خوش‌آیند!

شرط بهره بردن از آموزه‌ها و پیام‌هایی که از هر طرف و یا جانبی به ما می‌رسند، نوعی بی‌طرفی و مداراست. یعنی اگر هنگام مواجهه با پیام‌هایی که دریافت می‌کنیم ظاهربین باشیم و از طریق تمایلات و غرض‌هایمان با آن چیز مواجه شویم، پیشرفتی در روند رشد و تکامل ذهن ما حاصل نخواهد شد! مولانا می‌گوید: چون غرض آمد هنر پوشیده شد/صد حجاب از دل به سوی دیده شد غرض‌ها ما را در نیازهای سطحی و زیستی ما متوقف می‌کنند. برای همین اگر کسی بخواهد به شناختی عمیق‌تر و دقیق‌تر از پدیده‌ها برسد، نیاز دارد با ابزار گذر از تعصب لباس ظاهربینی را از اندام حقیقت به درآورد. گفت مکشوف و برهنه گو که من/می نخسبم با صنم با پیراهن پس، از شروط اصلی درک حقیقت بی‌غرض و تعصب بودن است که البته این کار، کار دشواریست! چرا که انسان دائماً در حال چسبیدن به باورها، اندیشه‌ها، اشخاص و . . . است. به همین دلیل عناوینی مانند شیعه یا سنی بودن، مسلمان یا غیر مسلمان بودن گاهی مهم‌ترین موانع درک متقابل انسانی و بهره‌گیری ما از حکمت‌هایی است که می‌توانند حجاب جهل و تاریکی ما را بدرانند. به قول مولانا کی توان با شیعه گفتن از عمر؟/کی توان بربط زدن در پیش کر؟ در این ویدیوی بحر در کوزه که بر اساس حکایتی حکمت‌آمیز از دفتر اول مثنوی آمده، مولانا پیام‌های عمیق انسانی را در خلال داستانی بیان کرده که درک آن تنها از نگاهی عاری از تعصبات مذهبی و دینی برمی‌آید. در ادامه ابیاتی از مثنوی آمده که گویای همین موضوع است! اشتراک لفظ دایم ره‌زنست/اشتراک گبر و مؤمن در تنست جسم‌ها چون کوزه‌های بسته‌سر/تا که در هر کوزه چه بود آن‌نگر کوزه‌ی آن تن پر از آب حیات/کوزه‌ی این تن پر از زهر ممات گر به مظروفش نظر داری شهی/ور به ظرفش بنگری تو گم‌رهی لفظ را ماننده‌ی این جسم دان/معنیش را در درون مانند جان دیده‌ی تن دایما تن‌بین بود/دیده‌ی جان جان پر فن بین بود پس ز نقش لفظ‌های مثنوی/صورتی ضال است و هادی معنوی در نبی فرمود کاین قرآن ز دل/هادی بعضی و بعضی را مُضِل ابیات ۱۳۹۸ تا ۱۴۳۴ از دفتر اول مثنوی بحر در کوزه ۳۱ از روی نسخه مثنوی معنوی استاد محمدعلی موحد انتشارات هرمس روایتگر: محسن محمد تصویر: مهَ‌سیما هاشمی