Скачать с ютуб Katedra i Fara w Białymstoku - Cathedral and Fara in Bialystok🍀⛪⛪🍀4K, 2023 в хорошем качестве

Katedra i Fara w Białymstoku - Cathedral and Fara in Bialystok🍀⛪⛪🍀4K, 2023

Katedra i Fara w Białymstoku. 4K, 2023 ROK Białostocka Katedra i Fara są ze sobą ściśle związane. Gdyby nie było Fary - Katedra nigdy by nie powstała. Jeśli chcesz się dowiedzieć dlaczego to zapraszam do obejrzenia tego filmu. Czy wiesz, że w Farze po raz pierwszy zabrzmiały nabożne pieśni Franciszka Karpińskiego m. in. Kiedy ranne wstają zorze. Katedra i kościół Farny w Białymstoku. Pierwszy kościół w Białymstoku zbudowali przed 1547 r. Raczkowicze, właściciele miejscowych dóbr. Wtedy też powstała parafia. Nieznane są losy pierwszej świątyni. Wkrótce bowiem kolejny właściciel Białegostoku, Piotr Wiesiołowski, marszałek Wielkiego Księstwa Litewskiego, ufundował w 1581 r. nowy kościół, drewniany, pod wezwaniem Trójcy Świętej. Pierwszy kościół w Białymstoku zbudowali przed 1547 r. Raczkowicze, właściciele miejscowych dóbr. Wtedy też powstała parafia. W 1617 r. Wiesiołowscy rozpoczęli budowę kościoła murowanego pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP. Kościół ten, z pewnymi przeróbkami, przetrwał do naszych czasów jako tzw. stary kościół farny. Po raz pierwszy starano się o wybudowanie nowego kościoła w Białymstoku. Nie pozwoliły jednak władze carskie. Po kolejnej prośbie ks. dziekana Wilhelma Szwarca, skierowanej w 1896 r. Do władz carskich, nadeszła zgoda na powiększenie istniejącego kościoła farnego. Plan "rozbudowy" sporządził najbardziej znany wówczas architekt Józef Pius Dziekoński. W efekcie, obok dawnej świątyni wystawiono w latach 1900-1905, wielką bazylikę w stylu neogotyku wiślano-bałtyckiego. Katedra, będąca repliką kościoła św. Floriana na Pradze w Warszawie, świadomie przywoływała motywy dawnej średniowiecznej architektury polskiej. Główne roboty ukończono w 1905 r. I w tym samym roku budowlę poświęcono. Prace wykończeniowe wraz z wyposażaniem wnętrza trwały zasadniczo do I wojny światowej. Kościół uroczyście konsekrowano dopiero w 1931 r. Działania wojenne nie zniszczyły świątyni. W czasie frontu w 1944 r. Do jej uratowania przed pożarem przyczyniła się grupa osób z ks. dziekanem Aleksandrem Chodyką na czele. Wówczas, spośród całkowicie wypalonego śródmieścia Białegostoku ocalała jedynie białostocka fara i kościół św. Rocha. W 1977 r. W lewym ramieniu transeptu urządzono kaplicę Matki Bożej Ostrobramskiej, umieszczając w niej kopię obrazu z Ostrej Bramy autorstwa Łucji Bałzukiewiczówny. Kaplicę tę uroczyście poświęcił kardynał Karol Wojtyła w dniu 27 listopada 1977 r., a 5 VI 1995 r. miała miejsce uroczysta koronacja białostockiego wizerunku Ostrobramskiej Matki Miłosierdzia. Od 1945 do 1991 r. kościół farny spełniał rolę prokatedry. W 1985 r. papież Jan Paweł II podniósł świątynię do godności bazyliki mniejszej, a 5 VI 1991 r. erygując diecezję białostocką, ustanowił ją katedrą. W latach 1977-1984 zbudowano nową plebanię, a stara XVIII - wieczna została najpierw przekazana na potrzeby Kurii Arcybiskupiej. Obecnie jest rezydencją arcybiskupów białostockich. Od 1977 do 2008 r. proboszczem parafii był ks. Antoni Lićwinko, który prowadził prace budowlane oraz restauracyjne w katedrze i w starym kościele. Zespół bazyliki archikatedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku – zespół świątynny w Białymstoku, złożony z dwóch połączonych ze sobą budynków kościelnych: starego (z początku XVII wieku) oraz nowego (z początku XX wieku). Bazylika stanowi główną świątynię archidiecezji białostockiej oraz parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku. Kościół Farny Kościół późnorenesansowy zbudowany w latach 1617–1625, murowany, wzniesiony z fundacji Piotra Wiesiołowskiego, ukończony przez jego syna Krzysztofa[2]. Wewnątrz późnobarokowe wyposażenie fundowane przez Jana Klemensa Branickiego. Pierwotnie świątynia miała charakter późnogotycki z elementami renesansu mazowiecko-litewskiego. Ściany kościoła pokryte polichromią z 1751 wykonaną przez Antoniego Herliczkę. Ołtarz główny Wniebowzięcia NMP Tablice upamiętniające Na ścianach starego kościoła farnego wiszą trzy tablice. Pierwsza upamiętniająca fundację kościoła z 1617 o treści "Na cześć Boga Najwyższego Trójcy Świętej, Najświętszej Marii Panny i Wszystkich świętych, świątynię od fundamentów wzniósł Piotr Wiesiołowski marszałek Wielkiego Księstwa Litewskiego, starosta kowieński, tykociński" (oryginał w języku łacińskim). Druga pamiątkowa Franciszka Karpińskiego o treści "W tym Kościele po raz pierwszy zabrzmiały "Pieśni nabożne" Franciszka Karpińskiego (1741-1825). Kiedy ranne wstają zorze, Wszystkie nasze dzienne sprawy, Bóg się rodzi, Pieśń o miłosierdziu Boskim, zanim ukazały się w Supraślu w oficynie OO. Bazylianów w 1792 r.... " Tablica została ufundowana w 175. rocznicę śmierci poety. Tablica pamiątkowa w starym kościele farnym Trzecia z informacją o konsekracji tej świątyni w drugą niedzielę po Wielkanocy w 1664.