Скачать с ютуб پست مدرن - postmodern -اصطلاحات اجتماعی - اصطلاحات پرکاربرد - в хорошем качестве

پست مدرن - postmodern -اصطلاحات اجتماعی - اصطلاحات پرکاربرد -

پست مدرن - post modern -اصطلاحات اجتماعی - اصطلاحات پرکاربرد - #postmodernism پسا مدرن اصطلاحی است که پس از جنگ جهاني دوم توسط معماران، جامعه‌شناسان آمريكايي و بعدها فلاسفه‌اي چون ژان فرانسوا ليوتار به كار برده شد و اين واژه معناي تاريخي ندارد بلكه دقيق شدن، مشروط شدن، كامل شدن وشايد بتوان گفت قطعي شدن مدرنيسم است.پست مدرنیسم یعنی فراتجددگرایی، فرانوگرایی و پسانوگرایی است. اصطلاح پست مدرن، پست مدرنیسم و پست مدرنیته تفاوت چندانی با هم ندارند. اصطلاح پست مدرنیسم اولین بار در سال ۱۹۳۹ میلادی توسط آرنولد توینبی به کار رفت. بعدها در اواسط قرن بیستم مفاهیم پست مدرن در کشور فرانسه نهادینه شد. با این حال دغدغه‌هایی در زمینه منشأ اولیه و نحوه توسعهٔ این فلسفه وجود دارد.این اصطلاح در دهه ۱۹۶۰ میلادی در نیویورک توسط برخی هنرمندان و منتقدان به کارگرفته شد، سپس برخی نظریه پردازان اروپایی در دهه ۱۹۷۰ واژهٔ مزبور را به‌طور وسیع کار بردند. ژان فرانسوا لیوتار یکی از نظریه پردازان اروپایی در اثر مشهور خود تحت عنوان وضعیت پست مدرن به اسطوره‌های قانونمند شده و کلیت یافته درعصر مدرن، مانند ایده روایت بزرگ حمله کرد. وی هم چنین، علم و فلسفه را در تضمین آزادی‌های انسانی ناکافی دانست، هم چنان‌که معتقد بود چنین علم و فلسفه‌ای درایجاد وحدت رویه در یادگیری و ارائه اصول علمی معتبر، کلی و جهانی، نارسا است. نکاتی که لیوتار به آن اشاره کرد، تنها برخی از مؤلفه‌ها و ویژگی‌های پست مدرنیسم است.فلسفه پست مدرنیسم در سالهای پایانی دههٔ ۱۹۷۰ میلادی در کشورهایی چون آمریکا و به ویژه فرانسه و متأثر از آثار نویسندگانی چون ساموئل بکت، مارسل پروست و جیمز جویس توسعه یافت.پیش تر از این، مدت‌ها پیش از آنکه اصطلاح پست مدرن رایج گردد، بسیاری مفاهیم آن در جریان بوده‌است پست مدرن‌ها تمامی توان فکری و فیزیکی خود را در خدمت به جنبش‌های فمینیستی، همجنسگرایان، جنبش‌های طرفدار محیط زیست، جنبش سبزها و جنبش‌های طرفدار صلح و خلع سلاح هسته‌ای به کار گرفتند. آنان عموماً جنبش‌های خود را در راستای حرکت‌هایی جدایی‌طلب و فرقه‌گرایی سوق دادند.پست‌مدرن‌های فرانسوی این نوع نگرش به جهان را به مثابه کشفی چشمگیر و کلیدی برای آزادی و سعادت در دنیای جدید پلورالیستی و «چندخدایی» ارائه می‌کنند.فرامدرنیته بیانگر سقوط یا دگرگونی و تحول تند در شیوه‌های مدرنیته سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است که از اواسط سده نوزدهم تا اواسط سده بیستم در بیشتر کشورهای صنعتی غرب وجه غالب و مسلط را دارا بود. فرامدرنیسم اصول و چهارچوب خاصی ندارد. مکتبی اصول‌ستیز و چارچوب‌گریز است. به برخی از عناصر و مؤلفه‌های سلبی و اثباتی این نظریه عبارتند از : کثرت‌گرایی و مخالفت با هر گونه وحدت‌گرایی: تنوع، تکثر، انشعاب و پراکندگی از اصول اوّلیه این مکتب است. پست‌مدرنیست‌ها با هر گونه مرکزگرایی، اقتدارگرایی و مرجعیت‌باوری مخالفند یعنی توجه به یک حقیقت مرکزی برای زندگی را نفی می‌کنند و با تکثرگرایی و پلورالیسم موافق‌اند. نسبی‌گرایی: معتقدان این مکتب به هیچ حقیقت مطلق و ثابتی قایل نیستند و همه چیز را یک حقیقت نسبی می‌دانند. هیچ‌انگاری (نیهیلیسم): تلاش جامعه سنتی عمدتاً بر مبنای نظریه «مشیّت الهی» قرار داشت و بنابراین نظریه، کلّ جهان هستی با نظارت و هدایت خداوند در حال حرکت و پیشرفت بسوی هدف خاصی است ولی در مکتب مدرنیسم به جای مشیّت الهی جانشین دنیوی آن یعنی تفکر پیشرفت مادی را نشاندند و برنامه‌های عقلانی و علمی را بجای مشیّت خداوند و تعالیم وحیانی قرار دادند ولی پست مدرنیسم بجای اعتقاد به نیروی الهی، هیچ‌انگاری و پوچ‌اندیشی را نهاده‌است. #اصطلاحات_اجتماعی #postmodern #postmodernism #پست_مدرن