Скачать с ютуб جردن پیترسون: مارکسیسم پست‌مدرن و سیاست‌های هویتی в хорошем качестве

جردن پیترسون: مارکسیسم پست‌مدرن و سیاست‌های هویتی

جردن پیترسون یکی از مخالفان فلسفه‌های پست‌مدرن است. به گفته او، ورود اندیشه‌های پسا‌مدرن، ادغام و جایگزینی آن‌ها با ایده‌های مارکسیسم کلاسیک به تولد سیاست‌های هویتی انجامیده است. پیترسون در این ویدئو اظهار می‌کند که این «پست‌مدرن‌های نومارکسیست» اساس تمدن غرب را هدف گرفته‌اند. ترجمه و زیرنویس: نوشین دیلمی #جردن_پیترسون #مارکسیسم #نومارکسیسم #پست_مدرنیسم #پسامدرنیته #مدرنیسم #هویت #سیاست #سیاسی توضیحات: پست‌مدرنیسم چیست؟ پست‌مدرنیسم جنبش گسترده‌ای است که از اواسط تا اواخر قرن بیستم در فلسفه، هنر، معماری و نقد ادبی شکل گرفت و نقطه عزیمتی از مدرنیسم پدید آورد. این اصطلاح را ابتدا در سال 1917 «توس رودلف پانویتس» فیلسوف آلمانی برای توصیف «هیچ‌گرایی» به کار برد، سپس در آثار «فدریکو دی انیس» طی سال 1934 در تشریح واکنش نسبت به نوگرایی به کار رفت. مشهورترین تعریف از پست‌مدرنیسم متعلق به «ژان فرانسوا لیوتار» است که گفته پست‌مدرنیسم همانا تردید و ناباوری درباره فراروایت‌هاست. از این دیدگاه، پست‌مدرنیسم جنبشی چندمنظوره است که نارضایتی خود را از دانش و عقیده‌ای که خود را جهان‌شمول می‌داند، اظهار می‌کند. برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های پست‌مدرنیسم را می‌توان چنین برشمرد: ۱- بی‏‌اعتباری فراروایت: لیوتار پست‌مدرنیسم را در رد فرا‌روایت‌ها، که ادعای جهان‌شمولی، عام و فراگیر بودن دارند، خلاصه می‌کند. او می‌گوید: «بیایید به جنگ جامعیت‌ها برویم و تفاوت‌ها را فعال کنیم.» لیوتار روایت‌های محلی‌تر و کوچک‌تر را بر فراروایت‌ها یا روایت‌های فراگیر نوگرایی ترجیح می‌دهد. ۲-تکثرگرایی و نفی وحدت: از دید لیوتار، دانش پسامدرن با نفی فراروایت‌ها و تاکید بر ناهمگنی بازی‌های زبانی گفتمان‌های علمی، حساسیت ما را به تفاوت‌ها پرورش می‌دهد و توان ما را در تحمل تفاوت‌ها و وفاق‌ناپذیری‌ها تقویت می‌کند. ۳- مخالفت با تسلط فرهنگ غالب: پست‌مدرنیسم بر اساس اعتقاد به کثرت‌گرایی بر چندگانگی فرهنگ‌ها، قومیت، نژاد، جنسیت و حتی خرد تاکید می‌ورزد. ۵-نفی توسعه و پیشرفت: بر این اساس، پست‌مدرنیسم به انکار مقوله‌ای با عنوان «پیشرفت و تکامل» می‌پردازد. در این دیدگاه هرچه هست تغییر است و نمی‌توان از مقولاتی چون «پیشرفت» یا «پسرفت» صحبت کرد آن هم به این دلیل که ملاکی برای قضاوتِ اینکه یک حالت از حالت دیگر ارجح یا پست‌تر است وجود ندارد. ۶ - نفی جهان همگن: پسامدرنیسم جهان را عالمی ناهمگن و نامتجانس برساخته از تأویل‌ها و تعبیرهایی می‌داند که در آن معرفت و حقیقت اموری امکانی هستند و از این رو قطعیت‌ناپذیرند. 7 - مرکزیت‌زدایی از جامعه: یعنی ساختارهای اجتماعی طی فرایندهایی که در مکان و فضا صورت می‌گیرد ساخته می‌شود و به گونه‌ای علّی تعیین نمی‌شوند. هیچ نهاد مرکزی‌، مثلاً دولت، و هیچ معنایی، مثلاً حقیقت، وجود ندارد که جنبه‌های مختلف زندگی اجتماعی در موضعی ثابت حول آن سازمان یابند. سیاست‌های هویتی چیست؟ سیاست‌های هویتی، رویکردی سیاسی است که بر اساس آن مردم یک نژاد، دین، جنسیت، پیشینه و طبقه اجتماعی یا دیگر فاکتورها مولد نقشه‌ها و طرح‌های سیاسی می‌شوند که برمبنای این هویت‌ها استوار شده است. این اصطلاح به شیوه‌های متنوعی برای توصیف پدیده‌هایی نظیر چندفرهنگ‌گرایی، جنبش زنان، حقوق مدنی، جنبش‌های حقوق هم‌جنس‌گرایان و همچنین جنبش‌های منطقه‌ای جدایی‌طلب استفاده شده است. برای مطالعه توضیحات بیشتر به وب‌سایت هم‌پرسه مراجعه کنید. https://www.hamporseh.com Video Source: Ruminate. (2017, July 07). Postmodernism and Cultural Marxism | Jordan B Peterson. [Video file]. YouTube.    • Postmodernism and Cultural Marxism | ...