Скачать с ютуб 31 Ὀκτωβρίου - Ἀπολυτίκιο Ἅγιοι Στάχυς, Ἀπελλῆς, Ἀμπλίας, Οὐρβανός - Ψάλλει ο Πέτρος Γαϊτάνος в хорошем качестве

31 Ὀκτωβρίου - Ἀπολυτίκιο Ἅγιοι Στάχυς, Ἀπελλῆς, Ἀμπλίας, Οὐρβανός - Ψάλλει ο Πέτρος Γαϊτάνος

Subscribe here: https://bit.ly/42mq0Zu Βρείτε τον Πέτρο Γαϊτάνο στα: Facebook: https://bit.ly/PetrosGaitanosFacebook Instagram: https://bit.ly/PetrosGaitanosInstagram Spotify: https://bit.ly/PetrosGaitanosSpotify iTunes/Apple Music: https://bit.ly/PetrosGaitanosAppleMusic Official webpage: https://bit.ly/PetrosGaitanosWebsite Email: [email protected] © Petros Gaitanos Πέτρος Γαϊτάνος Ἀπολυτίκια Τὰ Ἀπολυτίκια τῶν Ἁγίων & Ἑορτῶν ὅλου τοῦ ἔτους ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ ------------------------------------------------- 31η Οκτωβρίου - Ἀπολυτίκιο Ἅγιοι, Στάχυς, Ἀπελλῆς, Ἀμπλίας, Οὐρβανός, Νάρκισσος καὶ Ἀριστόβουλος, ἐκ τῶν Ἑβδομήκοντα Ἀποστόλων - Τὴν κιθάραν τοῦ Πνεύματος τὴν ἑξάχορδον… Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Τὴν κιθάραν τοῦ Πνεύματος τὴν ἑξάχορδον, τὴν μελῳδήσασαν κόσμῳ τὰς ὑπὲρ νοῦν δωρεάς, ὡς ἐκφάντορας Χριστοῦ ἀνευφημήσωμεν, Στάχυν Ἀμπλίαν Ἀπελλῆν, σὺν Ναρκίσσῳ Οὐρβανόν, καὶ Ἀριστόβουλον ἅμα· ὡς γὰρ Ἀπόστολοι θεῖοι, χάριν αἰτοῦνται ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν. ------------------------------------------------- Επιμέλεια ύμνων - Ισοκρατήματα: Γιώργος Φανάρας Οι ηχογραφήσεις έγιναν στο StudioFAn & Odeon από τον Ιανουάριο έως το Μάρτιο του 2024 μ.Χ. Ηχοληψία - Μίξη: Γιώργος Φανάρας - Ηλίας Λάκκας Mastering: Ανέστης Ψαραδάκος - Athensmastering Επιμέλεια κειμένων των Απολυτικίων στο πολυτονικό σύστημα γραφής: Τζέλα Τσάμη Υμνολογική επιμέλεια: Χαράλαμπος Μπούσιας Φωτογραφίες: Τάσος Βρεττός Graphic Design: Ανδρέας Λεούδης Προσαρμογές, Καλλιτεχνική Επιμέλεια, Επιμέλεια έκδοσης & Διεύθυνση Παραγωγής: Πέτρος Γαϊτάνος ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΓΑΪΤΑΝΟΣ: Κάποτε είχα επισκεφτεί ένα χαριτωμένο μοναστήρι και γνώρισα σε αυτό μια καλή γερόντισσα ενενήντα ετών! Με πλησίασε μόνη της με αγάπη και θέλησε να μιλήσουμε, είπαμε πολλά, ήταν ξεχωριστός ο χαρακτήρας και ο τρόπος που εκφραζόταν. Μεταξύ πολλών άλλων, τη ρώτησα πώς βιώνει τη μετάνοιά της και τη ζωή της σα μοναχή, μου είπε πολλά και θαυμαστά, μεταξύ άλλων, ένα θυμάμαι που με εντυπωσίασε εσωτερικά πολύ: « … μια μέρα, παιδί μου, ήμουν άρρωστη στο κρεβάτι και παρακαλούσα τον Θεό να με στηρίξει∙ στη διάρκεια της βραδιάς είδα έναν άνδρα στο δωμάτιό μου, έλαμπε και ήταν γεμάτος αγάπη και απλότητα, ήταν ο άγιος …, μετά από λίγο κι άλλος κι άλλος…, ήταν ο άγιος…., ο άγιος…, ο άγιος…, άρχισε να γεμίζει το δωμάτιό μου, μετά ο διάδρομος έξω από αυτό, οι σκάλες, όλη η αυλή του μοναστηριού, παντού όλο το μοναστήρι ήταν γεμάτο άνδρες και γυναίκες! Συνειδητοποίησα ότι ήταν άγιοι που ήρθαν να με παρηγορήσουν πνευματικά και σωματικά. Ένιωθα μια χάρη, μια χαρά που πλημμύριζε τα πάντα γύρω μου! “Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῑς ἁγῖοις Αὐτοῦ” ». Από τότε, όταν θυμάμαι αυτή την αναφορά της γερόντισσας νιώθω όμορφα, έτσι που τα λόγια μου μοιάζουν ξένα και ακατάλληλα να περικλείσουν την υψηλή αναφορά της όντως ζωής στο χώρο του Πνεύματος. Ξεκίνησα να μελετάω και να εργάζομαι γι’ αυτή την πολύμοχθη δουλειά. Μόλις άρχισα να συλλέγω ένα, ένα τα απολυτίκια, να τα μελετάω, να τα διαβάζω, να τα επιλέγω μεταξύ πολλών αγίων και γιορτών καθημερινά, μια χαρά ήρθε μέσα μου, εμ πώς να μην έρθει, τόσοι άγιοι, τόσοι άξιοι συνάνθρωποί μου, τόσοι άγιοι που μας βοηθούν με τις πρεσβείες τους και μας κάνουν άξιους ως ανθρώπινο είδος στους ουρανούς! Αυθόρμητα θυμήθηκα την αναφορά της γερόντισσας και να….! Αισθάνθηκα μυριάδες αγίων να γεμίζουν τα πάντα γύρω, αχ και τι χαρά ήταν αυτή! Μετά, κάθε φορά που έσκυβα να εργαστώ γι’ αυτή τη δουλειά, γέμιζε ο χώρος ο αόρατος με μυριάδες αγίους και η χαρά σαν την αναδίδουσα μοσχοβολιά από κάτω γέμιζε τα πάντα με καθαρότητα! Δεν επρόκειτο για αυτό που ζούσε η άξια γερόντισσα - εκείνη θα το ζούσε έντονα και αισθητά και βέβαια άξια - σε μένα ακόμη και αυτή η εσωτερική θαυμάσια αίσθηση αρκεί, αφού η ζωή μου δεν επιτρέπει μάλλον να αξιώνομαι υψηλών εμπειριών, όμως και αυτή η λίγη συνεπής αίσθηση εν τέλει είναι τόσο υπέροχη! Έτσι πέρασαν μέρες πολλές, μπήκα στο στούντιο και ηχογράφησα όλα αυτά τα 388 απολυτίκια. Κάθε φορά που ξεκινούσα να ψάλλω τον ύμνο ενός αγίου, ζωγραφιζόταν μπροστά μου η θαυμαστή και αξιωμένη μορφή του, πανηγύριζα, χαιρόμουν, άλλες φορές συγκλονιζόμουν όταν συναντούσα κάποιον άγιο που ιδιαίτερα αγαπώ ή θαυμάζω. Μάλιστα θυμάμαι πως όσες φορές προσπάθησα να ψάλλω πιο μεγαλοπρεπώς και με ιδιαίτερη έμφαση κάποιον αγαπημένο άγιο, έβγαινε ο εαυτός μου και το αποτέλεσμα δε με ικανοποιούσε, ενώ όταν άφηνα απλώς τον Θεό να με καθοδηγήσει σε ό,τι απλά μου ήταν δοσμένο από Αυτόν, όλα ήταν ισορροπημένα και καλά… Τι όμορφα τα ορίζει όλα ο τέλειος Κύριός μας! Είθε αυτή η εργασία μου να γίνει σημείο αναφοράς του άγιου αυτού χορού και να γεμίσει το κενό μας με ό,τι άξιο, δίνοντας αφορμή σε όλους μας να εμπνευστούμε από τους άξιους και τα άξια αυτών έργα, ώστε να αξιωθούμε κι εμείς προσδίδοντας αξιοσύνη μέσα από την άξια ζωή μας και την κίνηση του είναι μας προς τον Άξιο! Καλόν αγώνα αδερφοί μου, ο Κύριος ζει, είναι Ο Ων και οι άγιοί Του όντες να ορίζουν την όντως οντολογία των όντων του όντως Όντος! Αμήν! Πέτρος Γαϊτάνος