У нас вы можете посмотреть бесплатно Լիլիթ Հովհաննիսյանի Վերջին զանգի անակնկալն իր դպրոցին или скачать в максимальном доступном качестве, которое было загружено на ютуб. Для скачивания выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса savevideohd.ru
Contact: [email protected] Download "Verjin zang" on iTunes: https://goo.gl/3515Jf Lilit Hovhannisyan's Official Website: https://lilithovhannisyan.com "Lilit Hovhannisyan" Online Shop: http://lilithovhannisyan.com/shop/ Lilit's Facebook Official Page: / lilithovhann. . SoundCloud: / lilithovhannis. . ReverbNation: http://www.reverbnation.com/LilitHovh... Lilit's Instagram: / lilithovhannisyan Pinterest: / lilitmusic Twitter: / lilit_music Google Plus: http://goo.gl/U6dv5u VK: https://vk.com/lilitthovhannisyan OK: https://ok.ru/lilitthovhannisyan Tumblr: / lilithovhannisyan Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Lilit_Ho... Lyrics. Անհամբեր սպասում ենք մենք կանչին վերջին զանգի, Այն գալիս է ու դառնում են հուշ Մեր ուրախ սեպտեմբերները, ուսուցիչն ու ընկերները Ինձ թանկ ու մտերիմ։ Անհամբեր սպասում ենք մենք կանչին վերջին զանգի, Բայց դժվար դասերը մեր կյանքի Էլ ոչ ոք չի հուշելու մեզ, կարոտով եմ հիշելու ես իմ օրերն անգին։ Արցունքներ մեր աչքերում ծիծաղի հետ խառնված։ Զանգն է ղողանջում, կյանքն է մեզ արդեն կանչում։ Ախ, միթե սա երազ էր ու միթե էլ չենք վազելու Դեպի դպրոց տանող այն նեղ ճանապարհով։ Իմ դպրոց, մնաս բարով։ Իմ ու քո անվան տառերը ու վերջում սրտիկ, Կմնան միշտ այն նստարանին, Որը մեր սիրո վկան էր Ախ օրերը այդ չկան էլ ու չեն վերադառնալու։ Կծնվի ուրիշ մի սեր այն նույն դասարանում, Ուր մենք երազել ենք միասին։ Բաժանումը շատ տխուր է, Չգիտենք, թե կյանքը ուր է մեզ դեռ տանելու։ Արցունքներ մեր աչքերում ծիծաղի հետ խառնված։ Զանգն է ղողանջում, կյանքն է մեզ արդեն կանչում։ Ախ, միթե սա երազ էր ու միթե էլ չենք վազելու Դեպի դպրոց տանող այն նեղ ճանապարհով։ Իմ դպրոց, մնաս բարով։ Ամեն բան կյանքում ունի և սկիզբ և վերջաբան։ Մանկության ու դպրոցի ճամփան Իմ ընկեր, էլ չենք կարող անցնել նորից քեզ հետ, Չես կարող բերել անցյալը ետ։ Արցունքներ մեր աչքերում ծիծաղի հետ խառնված։ Զանգն է ղողանջում, կյանքն է մեզ արդեն կանչում։ Ախ, միթե սա երազ էր ու միթե էլ չենք վազելու Դեպի դպրոց տանող այն նեղ ճանապարհով։ Իմ դպրոց, մնաս բարով։