Скачать с ютуб Υπάρχει το Κακό; Επίλογος μαθημάτων в хорошем качестве

Υπάρχει το Κακό; Επίλογος μαθημάτων

Κύκλος μαθημάτων με τίτλο: «Υπάρχει το Κακό; Φιλοσοφική Προσέγγιση» (Εαρινό εξάμηνο 2022-2023 της Εταιρείας των Φίλων του Λαού/Λαϊκού Παν/μίου). Τίτλος 11ου μαθήματος: «Υπάρχει το Κακό; Επίλογος μαθημάτων» το οποίο παραδόθηκε την 9η Μαΐου 2023. Εισηγήτρια: ΑΝΝΑ Χ. ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ, Δρ. Επιστημών της Αγωγής του Παν/μίου της Σορβόννης (Paris V – René Descartes). ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 11ου μαθήματος Έναυσμα της εφετεινής σειράς μαθημάτων ήταν ένα ερώτημα: Υπάρχει το κακό; Όπως διαπιστώσαμε, το ερώτημα αυτό είναι διαχρονικό και διαιώνιο, γιατί απασχόλησε όχι μόνο τον άνθρωπο γενικά, αλλά και, ειδικά, όλους σχεδόν τους φιλοσόφους του παρελθόντος και του παρόντος. Το ερώτημα αυτό θα συνεχίσει να απασχολεί στο μέλλον ολόκληρη την ανθρωπότητα, όσο υπάρχει ο άνθρωπος, εφόσον είναι αρχέγονο: Είναι βαθιά συνυφασμένο με ένα άλλο φιλοσοφικό ερώτημα, εξίσου αρχέγονο και πρωταρχικό, αυτό για την ενότητα κρυφή ή φανερή του «Όντος» στο σύνολό του. Υπό αυτό το πρίσμα, το ερώτημα που απασχόλησε τους φιλοσόφους όλων των εποχών και στο οποίο έδωσαν διαφορετικές απαντήσεις, είναι αυτό της αντίθεσης μεταξύ ενός ανώτερου, νοητού και ιδεατού κόσμου, που διέπεται από την ενότητα του Όντος, και ενός κατώτερου, αισθητού και πραγματικού κόσμου, που διέπεται από τις αντιθέσεις στο εσωτερικό του Όντος. Οι απαντήσεις που δόθηκαν στο ερώτημα για την ύπαρξη του κακού σε σχέση με την ενότητα ή τις αντιθέσεις στο εσωτερικό του Όντος, ήταν ο οδηγητικός μίτος για την σειρά αυτή των διαλέξεών μας. Ένα από τα σημαντικότερα και καθοριστικότερα γνωρίσματα της κοσμοθεωρίας των αρχαίων φιλοσόφων, ένα γνώρισμα που αναδείχθηκε ως η ειδοποιός διαφορά μεταξύ της αρχαίας και της χριστιανικής φιλοσοφίας, είναι η ανωτερότητα της καθολικότητας, του γενικού και του απρόσωπου, σε σχέση με την ατομικότητα, το καθ’ έκαστον και, κατ’ επέκτασιν, με το πρόσωπο. Ως συμπέρασμα αυτής της σειράς μαθημάτων που είναι ταυτόχρονα και απάντηση στο αρχικό, γενικό μας ερώτημα αν υπάρχει ή όχι το κακό, είναι ότι η απάντηση δεν είναι μία και ενιαία: Για τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους η απάντηση είναι αρνητική, το κακό δεν είναι αυθυπόστατο, αλλά υπάρχει χάριν του αγαθού· αντίθετα, για τους φιλοσόφους από τον Μεσαίωνα και μετά, η απάντηση είναι θετική, υπάρχει το κακό ως διακριτή υπόσταση. Όμως, θα λέγαμε ότι, σε κάθε περίπτωση, τόσο οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι όσο και οι φιλόσοφοι από τον Μεσαίωνα και μετά, υποστηρίζουν από κοινού ότι ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να επιλέξει είτε το καλό είτε το κακό, αλλά μέσα από διαφορετικούς δρόμους: οι μεν αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι μέσω του δρόμου του νου και της «προαιρέσεως», οι δε φιλόσοφοι από τον Μεσαίωνα και μετά, μέσα από τον δρόμο της καρδιάς και της «βουλήσεως». ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΟΜΙΛΗΤΡΙΑΣ https://drive.google.com/file/d/1z2cO...