Скачать с ютуб رابطه в хорошем качестве

رابطه

رابطه #شمس و #مولانا چه رابطه‌ای بود؟ آیا این رابطه جسمانی بود؟ #rumi بعضی‌ها رابطۀ شمس و مولانا را بر اساس مسائل جنسی و هم جنس­گرایی می‌دانند. گفتند که نظر شما چیست. بنده (آقای کریم زمانی) عرض می‌کنم که این حرف‌ها و این قبیل دعاوی هم، از سوی غربی‌ها به ما یاد داده شده. تا قبل از این شصت-هفتاد سال هیچکس چنین ادعایی نکرده و یادمان هم باشد که نظریه های فرویدی، در خلق این ادعا خیلی اثر گذار بوده است. حتی در عهد مولانا که مخالفانش چهارچشمی آن را می‌پاییدند، شمس را می‌پاییدند که بهانه‌‌ای بدست بیاورند، قیل و قال راه بیاندازند و به قولی از کاه، کوه بسازند آنها هم باز چنین ادعایی نکردند. می‌دانید که قونیۀ آن عصر، (۸۰۰ سال پیش) خیلی محدود بوده و از حیث جغرافیایی و وسعت، آدمها در امور یکدیگر کاملا سرکشی می‌کردند و از هم با خبر بودند. این جور چیزها و این قبیل مسائل که خیلی هم حساس است، قابل پوشاندن نیست. با اینحال هیچکس از مخالفان مولانا هم این اتهام را به رابطۀ شمس و مولانا هم نزد. اگر چنین بود، آنهایی که در زمان مولانا بودند که بهتر می‌فهمیدند این رابطه را، نه اینکه هشتصد سال بگذرد تازه یک عده تازه از خواب بیدار بشوند که بله، رابطه جنسی بوده. با این حال هیچ یک از آن مخالف­ها چنین اتهامی نزد. چون رابطۀ ایمانی و اخوانی میان دو مرد یا دو زن که این رابطه بر مبنای ایمان و عرفان باشد، برای اهل ایمان و اهل سلوک چنین رابطۀ نزدیکی کاملا شناخته شده است. ولی ممکن است کسانی که از این قبیل مسائل سر در نمی‌آورند، حمل کنند بر همین مسائلی که امروز شنیدید. گفتیم که این دعاوی متعلق به همین چند دهۀ اخیر است و قبل از آن خبری از این حرف‌ها نبوده. حتی ودیّه نویسان بر تصوّف مولانا که انواع نقدها یا حملات یا هجمه‌ها را صورت دادند، حتی یک کلمه از این گونه اتهام‌ها یاد نکردند. چون به هر حال درست است که اختلاف فکری با مولانا داشتند ولی عالمانی بودند که مقیّد به اخلاق بودند. مقیّد به تقوی بودند و در عین اختلاف فکری با مولانا روا نمی‌دیدند که برای از میدان به در کردن حریف از دایرۀ اخلاق خارج شوند. مرحوم علامه مجلسی صاحب بحار الانوار کتابی دارد بنام عین الحیات. در این کتاب به مولانا انتقاد می‌کند به لحاظ فکری و عقیدتی اما هرگز در اظهار این مخالفت از حربۀ این نوع اتهام‌ها استفاده نمی­کند. یا مرحوم میرزای قمی، صاحب کتاب قوانین الاوصول که کتاب معروفی است، رساله‌‌ای دارد در نقد تصوّف از جمله مولانا. ولی او هم هرگز کلمه‌‌ای از این دعاوی و اتهامات بر زبان جاری نکرده است. برای ۲۰۰ سال پیش حدودا همینطور آقا محمد علی کرمانشاهی پسر علامه وحید بهبهانی کتابی دارد به نام خیراتیه که نقدهایی خیلی تند و تیزی به راه انداخته است علیه تصوّف و از جمله مولانا ولی باز او هم چنین اتهامی را طرح نکرده است. شمس و مولانا از جمله کسانی بودند که با این مفاسد اینطوری مخالفت می‌کردند. شما مقالات شمس را بخوانید مقابله‌‌‌اش با این کسانی که در این ردیف بودند را متوجه می‌شوید . درسته که ما گفتیم عده‌‌ای از متشرعان عالِم و غیر عالِم روحیات مولانا و اندیشه­های مولانا را بر نمی‌تافتند، نقد می‌کردند ولی همه شان هم اینطوری نبودند. در مقابل بسیاری از فقها و عالمان طراز اول شیعه و غیر شیعه از مثنوی مولانا و خود مولانا به احترام و اعزاز فراوان یاد کردند. مرحوم ملا احمد نراقی صاحب کتاب اخلاقی معراج السعاده از ابیات مثنوی فراوان در این کتاب مفید اخلاقی استفاده کرده است و حتی کتابی دارد ملا احمدنراقی به نام مثنوی طاقدیس که عینا به تقلید از مثنوی مولانا سروده و درجۀ علاقه‌‌‌اش رو نسبت به مولانا در این کتاب نشان می‌دهد. همینطور قاضی نورا… شوشتری که شهید راه عقایدش شد. در تشیّع از عالمان بزرگ شیعه قرن یازدهم هجری کتابی دارد بنام مجالس المومنین. ببینید در آن کتاب با چه القاب بلندی از مولانا به احترام یاد می‌کند. الشیخ العارف، الموید بالفیض القیّومین، یعنی کسی که از سوی فیوضات حقانی و الهی مورد تایید واقع شده است. حکیم ملاصدرا پرچمدار حکمت متعالیه که امروزه هم در واقع محل توجه و استناد بسیاری از علما و محققان هست در آثارش از مولانا به احترام یاد می‌کند از جمله در رساله اجوبه المسائل الکاشانیة او را مولانای معنوی خطاب می‌کنند. قسمتی از جوابیه آقای کریم زمانی در پاسخ به چگونگی رابطه شمس و مولانا #shams #عرفان #molana #molavi