Скачать с ютуб M1A1, karabinek amerykańskiego spadochroniarza podczas IIwś! в хорошем качестве

M1A1, karabinek amerykańskiego spadochroniarza podczas IIwś!

Na zdjęciu Ardeny w styczniu 1945 roku i pogrążony w modlitwie amerykański spadochroniarz z przewieszonym przez plecy karabinkiem M1A1, bronią która powstała za oceanem specjalnie dla wojsk powietrznodesantowych. Karabinek spadochroniarza to wersja samopowtarzalnego M1 Carbine opracowanego w zakładach Winchestera. Zasilany piętnastonabojowym magazynkiem był wyjątkowo lekki, ważył niespełna 2,5 kilograma. Opracowano go z myślą o służbach tyłowych - do samoobrony. Zasięg skuteczny był niewielki wynosił około 200 metrów. Karabinek spadochroniarza łatwo odróżnić od standardowej wersji: "Ma składaną kolbę i najczęściej był troczony przy boku spadochroniarza, poza drucianą kolbą ma chwyt pistoletowy, którym nie dysponował karabinek dla jednostek lądowych" - mówi Mikołaj Prokop z GRH "Fourty Thieves". W amerykańskich wojskach powietrznodesantowych z karabinka najczęściej korzystali oficerowie, operatorzy broni zespołowej oraz artylerzyści. Pozostali najczęściej używali standardowej broni piechoty - karabinu Garanda.