Скачать с ютуб 03.Άτεχνοι Παλιάτσοι - Προσχήματα в хорошем качестве

03.Άτεχνοι Παλιάτσοι - Προσχήματα

Παραγωγή: Loud Silence Artwork/Video: Gaze Στίχοι: Έλα που δεν ξημέρωσε πάλι για μας, πάνε χρόνια που δεν μου μιλάς η νύχτα ήταν μεγάλη, εδώ δεν ξέραμε για μας και εσύ μου λες που πάνε οι άλλοι; που να ξέρω αν με ρωτάς τι κάνω, έχω βαρεθεί να υποφέρω, είπα να αρχίσω να απολαμβάνω ότι δεν ξέρω, και είπα σήμερα σταματάω να με βλέπω σαν το παιδί που το τριγύριζε μίσος και οργή η απεριόριστη αγάπη φίλε βλάπτει, ένα παιδί που στην αρχή ίσως τα ΄χε βρει στα μισά δεν μπορούσε να κουνηθεί, πριν ενηλικιωθεί, δεν το είχε καν να κοιμη8εί μια σύνοψη της καθημερινότητας και του πιο σάπιου μέρος του παρελθόντος ήταν όντως τόσο όμορφα; και τόσο δύσκολο σαν μαχαίρι γύρω από τον λαιμό ή το χέρι, που σου είπα πιάσ΄το και έλα πάμε, εσύ έπιασες την λεπίδα και μου πες βλάκα ότι νομίζεις κάνε και εγώ έφυγα, έφυγα περήφανος που ξέφυγα, συντετριμμένος που κατέληγα και σου έγραφα όπου κατέληγα μερόνυχτα και έπινα, πέταγα και πριν πετάξω πέταγα τα μούτρα μου στο πάτο, σχεδόν με έπνιγα δεν ξέραμε όμως που θα καταλήξουμε να αφήσουμε την τελευταία πνοή πιθανότατα το πιο καταραμένο μας πρωί που θα θυμίζει την δίψα μας για ζωή και ελευθερία, τα παιδιά είναι ακόμα κρύα και σου είπα να τα προσέχεις αν είναι να έρθεις, δεν θα με βρεις εκεί που σου ΄χα πει πως θα μαι σου ΄χα πει πως λυπάμαι άμα σε ξέχασα, συγνώμη άμα πέταξα την όποια ζωή αναζητήσαμε, βλέπεις εμείς ονειρευτήκαμε και δες που καταλήξαμε είπα δες που καταλήξαμε δες που καταλήξαμε Δεν ξημερώνει για μας, ο χρόνος δεν κρατάει τα προσχήματα είπα κάνε κάτι για μας, για εμάς και κάπου στο τίποτα, τίποτα και κάπου στο τίποτα, τίποτα και κάπου στο τίποτα Είμαστε ένα υστερόγραφο και τρεις τελείες ένας πίνακας και δύο κιμωλίες, να προσέχεις που βγαίνεις ή πως θα πηγαίνεις, εδώ κάνουν περιπολίες και αν είμασταν όπως παλιά βάλαμε μαύρα πανιά, παίξαμε μόνοι όπως ήρθαμε πειρατικά, πήρα τι κάνει να δω και αν είναι εδώ, θα έβαζε πλάτη, απ΄το πόσο όμορφα φτιάξαμε λάθη πόσα χρόνια περάσαν στην ίδια μάχη, ανάβοντας να γίνουν στάχτη ήταν απ΄τις φορές που είπα καλά να πάθει, Χρήστο; ήτανε ρίσκο μήπως και δούνε πως οι Άτεχνοι δεν ήταν ένα κομμάτι σήμερα έλειπε κάτι, απ΄τα παιδιά που δεν άντεχες απ΄τα ζόρια που τράβαγες απ΄τις Season Μην το κάνεις για μένα καρδία μου μα κάντο για αυτόν οι φίλοι δεν είναι σαν τα δρομολόγια που κάναμε αυθημερόν, παιδιά των μαύρων καιρών δύο χαπάκια depon για όσα ζήσαμε, δύο χαρτάκια για όσα μισήσαμε βλέπεις εμείς ονειρευτήκαμε που καταλήξαμε και δες που καταλήξαμε είπα δες που καταλήξαμε, είπα δες που καταλήξαμε Δεν ξημερώνει για μας, ο χρόνος δεν κρατάει τα προσχήματα είπα κάνε κάτι για μας, για εμάς και κάπου στο τίποτα, τίποτα και κάπου στο τίποτα, τίποτα και κάπου στο τίποτα