Скачать с ютуб 03. Oqlus (Φώκο) - Μαζεμένα в хорошем качестве

03. Oqlus (Φώκο) - Μαζεμένα

MP3 Download εδώ: http://www.mediafire.com/file/q8hwjv7... Κομμάτι: Μαζεμένα Project: Φυλακή E.P. Στίχοι/Ερμηνεία: Oqlus Παραγωγή/Μίξη/Master: Offhype Ηχογράφηση: Παντελής Μπατής Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 15/05/2020 ΣΤΙΧΟΙ: Verse Θυμάμαι πριν από κάποιον καιρό ήμουν εντάξει Και ούτε που σκεφτόμουν πως αυτό μπορεί να αλλάξει Μία γνωριμία που φαινόταν αμαρτία Όμως ήτανε γλυκιά και δεν περίμενα να χάσει Ορκίζομαι ότι πρώτη φορά ένιωσα έτσι Κι ας είμαι ηλικιακά μικρός, δεν έχει σχέση Συναίσθημα που γρήγορα ρίζωσε στη καρδιά Περίμενα μήνυμά της για να νιώσω τη χαρά Συζητήσεις που κρατούσανε διάρκεια Εθιζομουνα μ' αυτό περισσότερο κάθε μέρα Το έβλεπα στο μέσα μου μα και στην επιφάνεια Και ένιωθα πως είμαι μακριά απ' τον πυθμένα Πέρασε ο καιρός, δεν θέλω να πολυλογώ Απλά θα πω ότι στο τέλος το ψέμα με κατέρρευσε Έπαψα να νιώθω την αγάπη θετικά Και δεν πίστευα σ' αυτή ούτε στ' ότι θα 'μαι καλά Άργησα να νιώσω εσωτερικά γεμάτος Θυμάμαι τότε ήταν υψηλού βαθμού το άγχος Την έβλεπα σου λέω και μου κόβονταν τα πόδια Κολλούσα πιο πολύ που ήξερα πως είναι λάθος Δεν άντεχα γαμώτο να τ' αφήσω πίσω Ήθελα μονάχα κάπου να βρω να μιλήσω Να πω την ιστορία, να μου συμπαρασταθούν Το χαμόγελό μου ήθελα και πάλι να το χτίσω Έκανα κινήσεις λανθασμένες και μου στοίχησε Στο μάγουλο η απόρριψη με φίλησε Έκανε προσπάθειες να με αφήσει κάτω κι εγώ πίστευα ότι δεν μπορώ να το καταλάβω Μου ήρθε κάτι άλλο για να την ξεπεράσω Ένα νέο συναίσθημα σ' έναν άνθρωπο άσσο Ένιωσα την ηρεμία κι όχι κενό Και το ερμήνευσα σαν κάτι το διαφορετικό Ήταν έντονο, βαρύ μα δεν κράτησε για πολύ Ήταν συνηθισμένη στο σκοτάδι η ψυχή Ένιωσα σε λίγο καιρό πως απλά μου χάνεται, συνεχώς το απέφευγα, δεν ήθελα να βγει Άρχισα να νιώθω πιεσμένος ανεξήγητα Το καθετί μου προκαλούσε δίλημμα Τα μεταξύ μας βλέμματα δεν ήταν δυνατά όπως παλιά Μα δεν σταμάτησα να της είμαι στήριγμα Μάλλον η περίπτωση αυτού εδώ του έρωτα Ήταν εκείνη του ενθουσιασμού Ήρθε, με δυνάμωσε κι έφυγε σε μορφή καπνού Κι άρχισα να νιώθω όπως τότε που ήμουν αλλού Σαν εκτεθειμένος, σαν παγιδευμένος Σαν ο εαυτός μου να ήτανε κάποιος ξένος Επέλεξα μονάχος να βρεθώ στην απομόνωση Γι' αυτό δε νοσταλγώ, ήτανε μια δικιά μου απόφαση Μα θέλω ακόμα να γελά Ακόμα να τη νιώθει την ελπίδα σαν φωτιά Μα όχι σαν αυτή που σε καίει, μα σε φωτίζει Και την κάθε σου πράξη σαν boomerang την γυρίζει Είτε είναι κάτι καλό, είτε κακό Θέλω να βρει τον εαυτό της και θα 'μαι καλά κι εγώ Πάντα θα φυλάσσω την αγάπη σαν τοίχος Και θα 'χει πολλή επεξήγηση ο κάθε στίχος Outro Αλλά ας μείνει μύθος, ας μείνει στο "δεν ξέρω" Μόνο εγώ καταλαβαίνω τι λέω κι ας υποφέρω Συγχωρώ τα λάθη και τις άστοχες κινήσεις Μα το ψέμα το μισώ γι' αυτό πρόσεχε πως θα μου μιλήσεις