Скачать с ютуб حکایت کامل چگونگی نزول آیات قرآن در برائت عایشه в хорошем качестве

حکایت کامل چگونگی نزول آیات قرآن در برائت عایشه

در بازگشت از غزوه بنی المصطلق ،عایشه همراه محمد بود . ... عایشه برای قضای حاجت بیرون میرود و در همان زمان یکی از جواهرات خود را گم میکند و به همین دلیل از سپاه جا میماند. یعنی کنیزان عایشه کجاوه خالی او را بر شترش میگذارند ولی متوجه نمیشوند که عایشه در آن نیست ! و سپاه به راه خود ادامه می دهد. عایشه همانجا صبر میکند تا صفوان بن المعطل٬ عقب دار سپاه به او برسد. صفوان عایشه را بر شتر خود سوار میکند و فردای آن روز به مدینه می آورد. مسلمانان شایعه کردند که عایشه به محمد خیانت کرده است . ناراحتی و بی اعتنایی محمد عایشه را وادار میکند تا به خانه پدرش٬ ابوبکر برود. از طرف دیگر محمد در تلاش بدست آوردن واقعیت امر٬ علی را مامور به بازجویی از « بریره» کنیز عایشه میکند که حتی علی بریره را در حضور محمد کتک میزندت اشاید ماجرا را فاش کند. محمد به خانه ابوبکر میرود و با عایشه سخن می گوید و در همانجا حالت وحی به محمد دست می دهد و سوره نور نازل می شود !!! در سوره نور آیات متعددی درباره حد زنا و حد تهمت زدن آمده است و دوباره میتوان گفت که منظور از نازل شدن این آیه ها در اصل برای تبرئه کردن عایشه و حفظ آبروی محمد از حرفهای مردم مدینه بوده است. این حادثه به ماجرای "افک"مشهور است. آیان نازله در قرآن برای این واقعه مهم !! عبارتند از : قرآن .سوره نور . آیه ۴: انانکه بزنان با عفت مومنه نسبت زنا دهند٬ انگاه چهار شاهد(عادل) بر دعوی خود نیاورند٬ آنان را هشتاد تازیانه کیفر دهید و دیگر هرگز شهادت آنها را نپذیرید که مردمی فاسق هستند. قرآن .سوره نور . آیه ۱۱: همانا از آن گروه منافقان که بهتان بشما مسلمانان بستند (و به عایشه تهمت کار ناشایست زدند که رسول را بیازارند) میپندارند ضرری به آبروی شما میرسد بلکه خیر و ثواب نیز(چون بر تهمت صبر کنید از الله) خواهید یافت و هر یک از آنها بعقاب اعمال خواهند رسید و هر کس از منافقان که راس و منشا این بهتان بزرگ گشت هم او بعذابی سخت معذب خواهد شد. قرآن .سوره نور . آیه ۱۲: آیا سزاوار نبود که شما مومنان زن و مردتان چون از منافقان چنین بهتان و دروغ ها شنیدید حسن ظنتان درباره یکدیگر بیشتر شده گویید این سخن منافقان دروغی است آشکار. قرآن .سوره نور . آیه ۱۳: چرا منافقان بر دعوی خود چهار شاهد (عادل) اقافه نکردند پس حالیکه شاهد نیاوردند البته نزد الله مردمی دروغ زنند. قرآن .سوره نور . آیه ۱۴: و اگر فضل و رحمت الله در دنیا و عقبی شامل مومنان نبود به مجرد خوض در اینگونه سخنان بشما عذاب سخت می رسید. قرآن .سوره نور . آیه ۱۵: زیرا شما آن سخنان (دروغ) منافقان از زبان یکدیگر تلقی کرده حرفی به زبان میگویید که علم به آن ندارید و این کار سهل و کوچک میپندارید در صورتیکه نزد الله گناهی بسیار بزرگ است. قرآن .سوره نور . آیه ۱۶: چرا به محض شنیدن این سخن نگفتید که هرگز ما را تکلم به این روا نیست. پاک الله این بهتان بزرگ و تهمت محض است. قرآن .سوره نور . آیه ۱۹: آنانکه (چون عبدالله بن ابی سلول و غیر او) دوست میدارند که در میان اهل ایمان کار منکری را اشاعه و شهرت دهند آنها را در دنیا و آخرت عذاب دردناک خواهد بود و الله میداند و شما نمیدانید