Скачать с ютуб حکمت خسروانی / شرحی بر مناجاتنامه حسن گایار عارف صوفی مسلک زاگرس в хорошем качестве

حکمت خسروانی / شرحی بر مناجاتنامه حسن گایار عارف صوفی مسلک زاگرس

جغرافیایی که با نام زاگرس و یا جبال در تمام منابع تاریخی گواهی شده است از جانب یونانی‌ها به میدیا نامگذاری می‌گردد که بعدها توسط حمدالله مستوفی در قرن هشتم کردستان نامیده می‌شود این سرزمین که از جنوبی‌ترین نقطه زاگرس تا نواحی زنجان و سنندج امروزیست ، در برگیرنده‌ی قومی بوده که بنا بر گواهی جغرافی دانانی همچون ( استرابوس ) در شصت سال پیش از میلاد گوران نامیده شده است ، گوران‌ها دارای قبایل مختلفی بوده اند که ساسان جد ساسانیان نیز بنا بر گواهی طبری ، کامل ابن اثیر و کتاب کارنامه اردشیر بابکان از همین مردم بوده اند. زاگرسیان در مقابل حمله‌ی اعراب ایستادگی فراوان کردند و حتی تا قرن‌ها نیز دین تحمیلی را نپذیرفتند و پس از نهضت شعوبیه و همزمان با انقلاب فرهنگی آریانا به مرکزیت بلخ و بخارا مبارزه برای احیای زبان فرهنگ و ارزش‌های اسطوره‌ای نجد ایران را که تا آن زمان در خفا انجام می‌دادند آشکار می‌کنند و فر ایزدی را با وجود عرفایی همچون شاخوشین ، باباسرهنگ ، باباجلیل ، باباناووس و باباحسن تعریف می‌کند هرچند اهتمام بر فرهنگ و اصالت ایرانی و مبارزه با فرهنگ بیگانه و اعراب در سرزمین پهلویان توسط افرادی همچون بهلول و یارانش در قرن دوم شروع می‌گردد اما اوج شکوفایی این مبارزه به گواه مشاهیر اهل حق صدیق صفی زاده و تذکره اعلی ، توسط شاخوشین لرستانی و یکی از یاران نزدیکش بنام حسن گایار در قرن چهارم بوده که حکمت خسروانی ای که خاص مغان مادی منطقه بوده را احیا می‌کنند و آن را به نسل‌های پس از خود خواسته شیخ شهاب‌الدین سهروردی می‌رساند تا به مکتبی فلسفی مبدل گردد . مقبره حسن گایار بر بلندای تپه ای که مربوط به هزاره اول است در منطقه میربگ شهرستان دلفان در ۱۶ کیلومتری جنوب غربی شهر نورآباد و در دامنه رشته کوه بزکن در یک کیلومتری آبشار زیبای غسلگه واقع است.  بنای مقبره اش با پلانی مستطیل شکل متعلق به قرون پنج و 6 هجری منقش شده . این اثر در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۱۵۷ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.