Скачать с ютуб مثنوی خوانی - استاد غلامرضا دادبه (جانسوز) в хорошем качестве

مثنوی خوانی - استاد غلامرضا دادبه (جانسوز)

غلامرضا دادبه مشهور به (جانسوز) ایرانشناس، نویسنده و استاد موسیقی و آواز ایرانی است.(جانسوز) در چهاردهم فروردین ماه سال ۱۲۹۹ خوشیدی در شهر اصفهان متولد گردید. کودکی و جوانی را در این شهر سپری کرد و در دوران جـوانی به کار شناخت عرفان ایرانی و خدمت در خانقاه‌های گوناگون ایران پرداخته‌است کار پژوهش و شناسایی تاریخ و فرهنگ ایران را از خانقاه‌های سراسر ایران دنبال کرد. دادبه در سالهای جوانی نزد سیدرحیم اصفهانی و پس از آن نزد حسین ساعت‌ساز (آواز و تار) را فراگرفت. وی شاگردانی نیز تربیت کرده است. از آثار آوازی او کاست برگ سبز شماره ۱۱۵ و اجراهای خصوصی با اساتیدی چون حسن کسایی، احمد عبادی، محمد موسوی و … را می توان یاد کرد. آنچه در کار پژوهش دادبه فراترین پایگاه را در زندگانی علمی و فرهنگی او پدید آورده است شناخت و چیرگی بی مانند او به تاریخ و فرهنگ ایران باستان بود که در بسیاری از دانشگاه‌های ایران به کار تدریس آن پرداخته بود و هزاران دانشجو در این رهگذر از دانش و بینش تاریخی و فرهنگی وی بهره مند گشته‌اند. چهل سال در دانشگاه‌های ایران به تدریس در زمینه خدمت به فرهنگ و تاریخ ایران بدور از نام و آوازه سپری کرد. چکیده دیدگاه های وی شامل دست نوشته‌های برجای مانده از او نزد شاگردان و فرزندش آریاسب دادبه نگهداری می‌شود استاد شجریان اینچنین از دادبه می‌گوید: «از سال ۱۳۵۸، بعد از انقلاب، من با آقای دادبه یکی از اساتید اندیشه و مردی عارف که سررشتهٔ موسیقی داشتند، آشنا شدم و دائماً در جلسات راجع به دیدگاه هنر و بنیادهای هنر و جامعه‌شناسی هنر و دوران‌شناسی هنر صحبت و بحث می‌کرد ... ردیف و تصنیف کار نمی‌کردند و یک مقدار شیوهٔ دشتستانی را از ایشان گرفتم. شاید مهم‌ترین بخش زندگی هنری من آشنایی با ایشان است و درک کلاس ایشان از سال ۵۸ که هنوز هم ادامه دارد.» (استاد شجریان: کتاب راز مانا) استاد دادبه بیشترین تاثیر فکری را در من داشته و ما را دگرگون کرد. او نشان داد انسانیت مهم‌ترین مسئله‌است. زندگی و تلاش برای انسان و آرمان‌های انسانی، کلیدی بود تا استاد دادبه توجه مرا به آن معطوف کند تا سعی کنم آثار هنری و آواز را در جهت نیل به این مقصود پیش برم ویشتاسب دادبه فرزند بزرگ او در بهمن ماه سال ۱۳۷۹ خورشیدی درگذشت و استاد دادبه در سحرگاه یازدهم مرداد سال ۱۳۸۰ خورشیدی به دنبال مرگ فرزند درگذشت.