Скачать с ютуб Ethno Port z dystansu / from a distance - Noreum Machi в хорошем качестве

Ethno Port z dystansu / from a distance - Noreum Machi

Ethno Port z dystansu / from a distance - Noreum Machi (노름마치) Pomimo zamkniętych granic my i tak jesteśmy razem. Ethno Port to ludzie - nasza przyjaźń jest najważniejsza! Czekacie na muzyczną wiadomość z Korei Południowej? Oto jest! Kiedy w 2012 roku Noreum Machi (노름마치) wystąpiło na festiwalowej scenie w strugach sierpniowego deszczu, publiczność Ethno Portu nie zawiodła i zafascynowana chłonęła ten dynamiczny perkusyjny żywioł. Muzyczna precyzja, nowoczesne brzmienie, improwizacja i radość muzykowania - tak zapamiętaliśmy nasze pierwsze spotkanie z koreańską muzyką tradycyjną, której Juhong Kim i Noreum Machi wytyczyli nowy kierunek. Mimo pandemicznych utrudnień i braku możliwości koncertowania nie tracą poczucia humoru i pracują nad nowym materiałem. Czas na pozdrowienia z Seulu i koncertowe wspomnienia Despite closed borders, we are still together. Ethno Port is people – our friendship is the most important thing of all! #opisujemy #audiodeskrypcja Film rozpoczyna plansza – na intensywnym, różowym tle proste rysunkowe postacie w tanecznych pozach oraz dwujęzyczny, graficznie przedstawiony napis: „Ethno Port Poznań z dystansu / from a distance”. Po chwili ukazuje się na niej jeszcze pisemna informacja: Noreum Machi (wystąpili w 2012 r.) Początek wideo to trzy kolejne, krótkie scenki powitalne. A właściwie – jedna i ta sama scena nagrywana trzykrotnie. Za każdym razem artyści powtarzają powitanie różnie modulując głos. Ewidentnie świetnie się przy tym bawią. Dalsza część nagrania również składa się ze zmontowanych, poprzedzielanych czarnymi kadrami, fragmentów wypowiedzi członków Noreum Machi. Obraz jednak pozostaje niezmienny. Ekran niemal w całości wypełniają sylwetki (a właściwie górne części ciała) trzech osób – kobiety i dwóch mężczyzn. Wszyscy ubrani są w proste hanboki – tradycyjne stroje koreańskie. Ich okrągłe twarze mają promienny wyraz. Za plecami muzyków znajduje się ciemna ściana, do której przyczepionych jest mnóstwo zapisanych kartek. Artyści wypowiadają się na przemian, bez żadnego schematu kolejności. Fragmenty dotyczące wspomnień z występu na Ethno Porcie w 2012 wywołują u całej trójki szczególny entuzjazm – wszyscy z szerokim uśmiechem potakują głowami. (Tłumaczenie w postaci napisów na filmie można włączyć w ustawieniach – do wyboru: język polski lub angielski. Zapis całej wypowiedzi do przeczytania tu: Dzień dobry, jesteśmy koreańskim zespołem Noreum Machi grającym tradycyjną oraz nowo komponowaną muzykę. Miło nam. Dobrze jemy, dobrze śpimy i na kibelku też gładko idzie. Jest ciężko, ale staramy się to przetrwać. “Nienawidzę korony”. Z taką właśnie myślą przeżywamy dzień za dniem. Projekt, nad którym pracuje obecnie Noreum Machi, dotyczy rytmów perkusyjnych, które w koreańskiej tradycji wykonuje się ustami - nazywamy to „werbalną perkusją”. Chcemy opracować tę werbalną perkusję jako element repertuaru i odpowiednio zrekontekstualizować, aby móc wykonać go dla współczesnej publiczności. Niedługo planujemy mały koncert. Mam nadzieję, że cały świat ustabilizuje się po pandemii, stanie się bezpieczny i wszyscy będziemy mogli wrócić do normalności. Ja marzę o tym, żeby pandemia Covid-19 szybko się skończyła, tak abyśmy jak najszybciej mogli znów spotkać się z publicznością. Ja mam nadzieję, że przyjedziemy jeszcze do Polski. Chciałbym jeszcze raz pojechać do tego kraju i spotkać się z niesamowitą polską publicznością. Występowaliśmy już kilka razy w Polsce, ale chcielibyśmy ponownie spotkać zwłaszcza publiczność Festiwalu Ethno Port – jej ogromny entuzjazm jest wciąż żywym wspomnieniem. Pamiętam, że w trakcie koncertu zaczął padać deszcz, a publiczność pozakładała na siebie ubrania przeciwdeszczowe i wysłuchała koncertu do końca. Pomyślałem wtedy, że to naród, który naprawdę kocha muzykę. Byłem zaskoczony polską wrażliwością. Mimo, że na pierwszy rzut oka polska publiczność nie wydaje się bardzo wyluzowana, to kochają oni sztukę, szanują innych i są zainteresowani innymi kulturami. Do tego różnorodne jedzenie, które jadłem w Polsce bardzo mi smakowało.) Kolejne osiem minut filmu to fragment nagrania z koncertu na Ethno Porcie w 2012 r. Poprzedza go festiwalowa plansza zawierająca taką właśnie informację. Pięcioro muzyków siedzi na podwyższeniu zbudowanym na wielkiej scenie. Większość gra na różnego rodzaju instrumentach perkusyjnych. Wszyscy ubrani są w czarne spodnie i jasne bluzki w pastelowe, kwietne wzory. W dalszej części wideo, dwoje artystów (a później także i trzeci) schodzi z podwyższenia i tańczy nie przerywając gry. Film kończy festiwalowa plansza zawierająca nazwiska pomysłodawców i twórców serii „Ethno Port z dystansu” oraz kadr zawierający adres internetowy festiwalu: www.ethnoport.pl i logotypy organizatorów: Centrum Kultury ZAMEK i Miasto Poznań.