Скачать с ютуб KARAVAN PROJESİ İÇİN 44 BİN TL'YE ALDIĞIMIZ 76 MODEL MERCEDES 302 OTOBÜSÜMÜZE KAVUŞTUK в хорошем качестве

KARAVAN PROJESİ İÇİN 44 BİN TL'YE ALDIĞIMIZ 76 MODEL MERCEDES 302 OTOBÜSÜMÜZE KAVUŞTUK

Sevgili Dostlar;   Bir süredir İzmir de olduğumu biliyorsunuz. Burada yolumuzun kesiştiği dostumuz Esray’la da tanıştınız bu arada. Esra hayallerini gerçeleştirmek için bir yola çıkmıştı, biz de o yolun daha en başında düşlerinin şahidi olduk. Teni bir karavan doğuyor anlayacağınız ☺ Sürece dair  paylaşımlarıma göstermiş olduğunuz ilgi için öncelikle teşekkür ederim. Oldukça da fazla yorum aldım. Hepsine dönemiyorum ama buradan sorulara toplu cevap vermek istedim. Gelen çoğu yorum oldukça destekler ve motive edicinitelikteydi. Ancak bazı dostlarımızın Esra’nın yeni yaşam alanı ile ilgili çekinceleri olmuş. Çok doğaldır. Bizler bu yola kendi zevk ve tarzımızı ve tabii ki bütçemizi hesaba katıp çıkıyoruz. Haliyle birisi kendisi için orijinal bir yuva hayal ediyorsa bunun için olağanın dışına çıkmak gerekebilir. Evet aldığımız araç eski ve elbette sorunları olacaktır. Ama bunların hepsini göze almış bir gezgin var karşımızda o yüzden daha çok işin olumlu yanlarına bakıyoruz.  Bir başka yorum grubu ise iyi niyet göstermelerine karşılık, “kadın başın” demekten çekinmemiş. Bunu da egemen toplumsal dilin sorunu olarak gördüğümü belirtmek isterim. Çünkü sanıyorum hayallerinin pesinden koşmayı, özgür yaşamayı ve özgür düşünmeyi önemseyen insanlarla temas ediyorum. Olsa olsa teşbihte hatadır bu ifadeler. Yaşamın, güzelliklerin ve zorlukların erkek ya da kadın başına atfedilemeyecek kadar evrensel kavramlar olduğunu düşünüyorum. Hatta daha da fazlası, bir yıl gibi bir süre sonra Esra’nın sıcacık yuvasında bir yazı daha yazacağım. İşte o külüstür görünen aracın içinden, kadın başına nasıl baş eder denilen Esra’nın güzel evinden sesleneceğim... İşte o zaman diyeceğim ki; bir insan daha hayal etti ve başardı. Aldı sırtına evini ve döndürdü tekelekleri. Şimdi altında uyuyacağı göğü de, üzerine basacağı toprağı da o seçecek. Bu yolda elimden geldiğince dostumuzun yanında olacağım. Ona şimdiden güzel düşünceleri hayal gücü ve cesaretinden dolayı tebrik ederim. Ailemiz büyüyor... devamı gelecek. ROTASIZ BARAN’IN HİKAYESİ 👇 Ben bir gezginim. Hafta sonu geldiğinde sırt çantamı hazırlar, yüreğimin götürdüğü yere giderim. Yeni yerler görür, yeni insanlar tanır ve hafta başında şehrin kalabalığına nefes almış bir şekilde dönerim... demeyi çok isterdim. Ama ben gönüllü değil de zorunlu gezgin olanlardanım. Gezginliğim tam da doğduğum gün başlamış. Güney Doğu’nun unutulmuş bir kentinin ondan da unutulmuş bir köşesinde... Annem ve babamın misafirlik için gittikleri bir köyde dünyaya gelmişim. Benden sonraki, kendi evlerinde doğmuş, sekiz kardeşimden önce... Bir yere ait olamamam, hiç bir yeri evim gibi hissedememem doğduğum günün hatırası olsa gerek. Ancak asıl gezginliğim iş hayatına atıldığımda başladı. Çalışmaya dokuz yaşında başladım ve çılgın bir iş gezgini oldum. Çobanlıktan çıraklığa, fırıncılıktan arabacılığa kadar keşfetmediğim iş kalmadı. En büyük gezi maceramı ise daha on yedimde evden kaçıp Akdeniz’in sıcak bir kentine gitmekle yaşadım. Kısa zamanda hangi işi yaparak ayakta kalacağımı da anladım. Ben gezecektim. Yanımda satmam için eşyalar olacaktı, sattıkça karnım doyacaktı ama gördükçe ruhumun doyduğunu hissettim. Böylece yıllar geçti. Ülkenin hemen hemen tüm şehirlerini rotasız dolaştım. Ne kendimi ait hissettiğim bir yerim ne de ailem oldu. Ama mutlu, umutlu bir adam olmayı da öğrendim. Ancak bitmedi...İnsan var oldukça da bitmiyor hayalleri. Rotasızlığa alışmış ruhum yerinde duramıyor, hep gitmek istediği bir yerler var... önce bir yol arkadaşım, yoldaşım olsun istedim. Rota, can dostum... Rota nevi şahsına münhasır bir kedi. Onu ilk gördüğüm an öyle bir enerji aldım ki o zamana kadar bir kedinin uzun yolculuğa çıkabileceği fikrini bile düşünmemiştir. Bakışları, duruşu, yürüyüşü, kararlı ve umursamaz halleri.. her şeyi ile aradığım arkadaş bu dedirtti. Rotayla birlikte yol serüvenlerimize küçük vosvosumuzla başlamıştık. Sonra da yeşil minibüsümüz Tırtıl bize eşlik etmişti uzun süre. Gezip görme hayallerimiz büyüdükçe, yollarımız uzadıkça bize eşlik eden evimiz de büyüyordu anlayacağınız. Şimdi ise hem bir ev hem de kafe olarak tasarlanan otobüsümüz, Rotabüs bizimle. Bir gün kendi hayalinizi yaşarsınız, hayatınıza renk katarsınız ve insanlar buna hayran kalır. Sanırım dünyaya bırakacağım şey de bu; tasarladığım bir ev, araç, kafe, yaşam... her şeyin sığdığı, bir arada olduğu ve seyahat eden bir hayat. Birilerinin hayalini körüklemek, seyahat eden hayatları sevdirmek, her seferinde büyük bir heyecanla bu süreci paylaşmak... tekerlek üzerindeki hayatımızı en detaylı şekilde anlatacağım videoları bu kanalda yayınlayacağım artık. Bizim için yeni bir macera. Katkılarınız için şimdiden minnettarım Sevgilerimle WEB: http://rotasizbaran.com/#Anasayfamo Rotasız Baran https://instagram.com/rotasizbaran?ig... MAİL [email protected]