Скачать с ютуб ŻYD - Orkiestra św. Mikołaja в хорошем качестве

ŻYD - Orkiestra św. Mikołaja

  / mikolaje   http://www.mikolaje.lublin.pl Teledysk do piosenki "Żyd" o "żydowskim Panu Jezusie", w której odkryliśmy drugie i trzecie dno! Z cyklu "kolbergiana" Orkiestry św. Mikołaja. Piosenka zaplanowana według hiphopowego schematu: nawijka podająca treść i śpiewane refreny. Nawijka pochodzi z Dzieł wszystkich Oskara Kolberga, t. 51: Sanockie-Krośnieńskie, nr. 543 i 544. Z powodu obrazoburczego charakteru, jest to chyba najbardziej intrygujący ludowy tekst, jaki znamy. Być może są to najbardziej kontrowersyjne słowa w polskim folklorze. Dlatego nie dało się tej piosenki sfilmować wprost. Długo zastanawialiśmy się, jak to w ogóle było możliwe, że podobny tekst powstał wśród tradycyjnie katolickiego ludu polskiej wsi? Spróbujmy odpowiedzieć na to pytanie. Zacznijmy od tego, że opowiedzianą w piosence historię można uznać za przykład ciekawego zjawiska językowego zwanego eponimem. Eponim to wyraz lub wyrażenie pochodzące od imienia lub nazwiska. Powszechnie używamy dziś eponimów tworzonych od nazw własnych firm. Na przykład adidasy. Są to sportowe półbuty, niekoniecznie wyprodukowane przez firmę Adidas. Czyli eponim to nazwa rodzajowa, potoczna, wzięta od unikalnej nazwy własnej. W logice eponimu “żydowskiego Pana Jezusa” możemy potraktować jako skrót myślowy. Tak, jakbyśmy powiedzieli o świetnym skoczku zza Odry, że jest "niemieckim Małyszem” albo że teraz Argentyńczycy mają w osobie papieża Franciszka "swojego Jana Pawła II”. Można podejrzewać, że idąc tym tropem ludowi autorzy tej piosenki wymyślili niejako literacką postać "żydowskiego Pana Jezusa". Najwyraźniej nie zdawali sobie jednak sprawy ani z tego, że Pan Jezus był Żydem, ani że Żydzi nie mogli mieć “swojego” Pana Jezusa. To dlatego ten tekst nas dziś zadziwia lub oburza. Być może myślano wówczas, że tak jak każdy naród ma swojego króla, tak każda religia ma własnego mesjasza, ale nasz jest najlepszy a z innych można kpić. Ale możliwe też, że autorom i słuchaczom było to zupełnie obojętne, bo uważali, że nawet jeśli Żydzi nie mieliby "swojego" Pana Jezusa, to należałoby go wymyślić i byłby właśnie taki. Wszystko po to, aby móc im dopiec w sposób najdotkliwszy z punktu widzenia chrześcijanina. Oto jak łatwo "w obronie" swojej wiary można się jej sprzeniewierzyć. Nagranie, z którego wziął się refren "Ani obiadu, ani śniadania..." , to utwór "Okrężne" z Sandomierszczyzny w opracowaniu Jerzego Kołaczkowskiego wydany w latach 60. na drugiej płycie "Od Tatr do Bałtyku" Zespołu Ludowego Polskiego Radia (strona A, nr 7). Słowa "Ani obiadu, ani śniadania..." użyte w tym refrenie odnoszą się do wyzysku chłopów przez właścicieli ziemskich. Połączenie tych słów ze zwrotkami to nasza fikcja literacka wynikająca z domysłu, że jakoś ci Żydzi musieli się podmiotowi lirycznemu narazić. I właśnie niniejszy film próbuje zinterpretować całą tę sytuację we współczesnych realiach. Marcin Skrzypek, Orkiestra św. Mikołaja Jeszcze stopka redakcyjna: Tekst zwrotek - Oskar Kolberg, Dzieła wszystkie, t. 50: Sanockie-Krośnieńskie nr. 543 i 544 (uwaga: na CD jest błąd: chodzi o tom 50, nie 51) Tekst i melodia refrenu: na podstawie nagrania "Okrężne" z Sandomierszczyzny w opracowaniu Jerzego Kołaczkowskiego, druga płyta "Od Tatr do Bałtyku" Zespołu Ludowego Polskiego Radia (strona A, nr 7). Scenariusz i realizacja - Marcin Skrzypek W głównej roli - Bogdan Bracha Muzycy: - Bogdan Bracha - deklamacja, śpiew - Weronika Kijewska - wiolonczela, deklamacja, śpiew - Anna Kołodziej - skrzypce, śpiew - Agnieszka Kołczewska - perkusja, śpiew - Marcin Skrzypek - gitara, śpiew Nagrań filmowych dokonano w Pilaszkowicach i Lublinie w maju i październiku 2013, maju 2015 i październiku 2016 na sprzęcie: - Canon 70D z obiektywem STM 18-135 mm - Panasonic LUMIX FZ150 - statyw Slik PRO 340QF