Скачать с ютуб Los ft. Thao. в хорошем качестве

Los ft. Thao.

Bookings: [email protected] Management: [email protected] Lyrics: ik, ik moet mezelf forceren. Om mezelf te vergeven. Terug neuken om die pijn te negeren. Terug die whiskey om mezelf te bezeren. Terug de tijd in om 't besef (te h)ebb’n van 't probleem die in me heerst. Stoer doen met m’n maten meisjes neuken om ter meest. Verslaafd aan de drugs en de prostituees. Geen man maar een jongen, verdwaald op een feest. Me kaken doen zeer van die glimlach op m’n smoel. Vraag me hoe het is en ik zeg je dat ‘k me goed voel. Maar 'k ben kapot, 'k vind mezelf niet meer zo cool. Met 't verdriet dat ‘k je gaf snap je goed wat dat ‘k bedoel. De maatschappij ziet me presteren zonder ene klacht. Maar alles gaat te rap, er wordt te veel van me verwacht. 'k Wil weg en direct van me part. ‘k Heb goesting om te wenen maar ‘k heb niks meer van kracht. 't Was leugen achter leugen. En de wereld vergat ik door een ander te neuken. Walg van mezelf, ‘k krijg het nooit uit m’n geheugen. 'k Haat mezelf, 'k was een klootzak die niet deugde. Als j' kiest verder te liegen wordt de waarheid hard. En verlossing zacht. Nooit gedacht dat ‘k dat ooit ging zegge(n). Het touw voelde ruw op m’n vel rond me nek(ke). Vergeven is een onderdeel van het leven. Da’s een schoonheid, een schoonheid die we delen. Leren van ‘t verleden. Is een zegen verkregen. Ik kon niet slapen door de coké dus ik rookte m’n wiet. De weekends, nu de dagen, ventje, 'k zat lekker diep. In d' ambulance kwam ik wakker en hart gaf een bieb, mama. ‘k Heb gevochten voor m’n leven, 'k wou je nog ‘n keer zien. Nu draag ik schade, 'k voel de steken in m'n hart. Oud ga 'k niet worden met die shit dat 'k heb gehad. 'k Ben zo bang om vroeg te sterven, mama. 'k Voel me verward. Vergeef ik mezelf? Alles lijkt zwart. 't Ga zo moeilijk om je liefde te geven. Waar ging het mis in m’n leven? Maakt een einde aan m’n trots, 'k wil stoppen met te zweven. 'k Ben een debiel, kan je ‘t me vergeven? Ik pas me aan en ik doe dat veel te veel. 'k Heb fucking veel maten maar 'k voel me zo alleen. Ben zo bang van die stilte, fuck, 't grijpt me bij de keel. 'k Wil een eind aan dat spel dat 'k speel. Misschien stop ik met m'n passie, kerel, ‘fok’ it! 'k Wil verlichting kunnen bereiken gelijk een monnik. Wie snapt er hier m'n visie, 't is 't geduld voor mij dat op is. 'k Ben bewuster dan de meeste dus verander maar van topic. Maar 't doe zo’n deugd dat 'k het jou een keer vertel. ’t Is e dagelijks gevecht maar ‘k hou van de hel. ’t Is de schoonste les m’n gekwel. 'k Laat de controle los en de rest zie ik wel.