Скачать с ютуб Thara Paara Diga Paata Paata Kada (තාරපාර දිග පාට පාට කඩ ) в хорошем качестве

Thara Paara Diga Paata Paata Kada (තාරපාර දිග පාට පාට කඩ )

තාර පාර දිග පාට පාට කඩ ගායනය : මාලනී බුලත්සිංහල සංගීතය : ආනන්ද ගමගේ පද රචනය : ප‍්‍රණීත් අභයසුන්දර මේ ගීතටය බැදුණු කතාවක් comment තීරුවේ ඇත. එය කියවා ගීතය රස විදින්නට හැකිනම් වඩාත් සුදුසුය. එය මෙයට ඇතුලක් කිරීමට නොහැකිවූයේ වචන ගණන ඉක්මවා යන නිසා. අක්කා නම් පුද්ගලය සහෝදරියගේ සිට මව දක්වාම සමානව සෙනෙහස දක්වන වන අවස්ථා සමාජයේ අපට දකින්නට අහන්නට ලැබෙනවා. ඉතිං මේ ගීතයත් අක්කා කෙනෙකු විසින් නගරයට යන මල්ලීට උපදෙස් පෙලක් ලබා දෙන අයුරු මනාව ගීතයකින් ගොනු කරල තියෙනව. මේ අක්කා තමන්ගේ මල්ලිට පමණක් නොව මුළු මහත් සමාජයේම තාරුණ්‍යයටම මේ පණිවිඩය ලබා දෙන බව මට නම් හැගෙයි. මාලිනී බුලත්සිංහල ගායිකාවගේ හඬින් ගැයෙන ගීය තුළට මඳක් පිවිසෙමු. {කටුක ප්‍රචණ්ඩකාරී සංගීත වාදනයකින් ගීතය ඇරඹෙයි} තාරපාර දිග පාට පාට කඩ සල්පිල් සෙවනැල්ළේ ගිනි හුළඟින් දූවිලි ඇවිලෙනවා ඒ ගින්නෙන් නුඹ දැවේ මලේ.. මේ තුළ තියෙන්නෙ සහෝදර බැඳීමකින් දෙන උපදෙසක්. අලංකාරවත් සැරසිළි, ප්ලාස්ටික් මල් වලින් ගහන වී දිස්නය විහිදන නගරය තුළ ගැබ්වී ඇති පීඩනය සහ කුහකකම නැමැති ගිනිදළු මගින් අවුලන දුහුවිලි පටල වලින් දෑස් වැසී ගොස් නිරුවත් ලෝකය දැකගත නොහී නුඹ ඒ ගින්නෙන් දැව ීගොස් ඒ තුළ අතරමං වන බව සහෝදර හැඟීමකින් යුතුව කියනව මේ කොටසින්. රූප පෙට්ටි කෙළි සෙල්ලම් නඟරය කාසි තරඟයට සූදු කෙළිනවා ජීවිතයේ රණ බිමට වඩින්නට මලේ නුඹට කල දවසක් එනවා.. "රූප පෙට්ටි කෙළි සෙල්ලම් නඟරය" යන්නෙන් විශේෂයෙන්ම මේ නගරය තුළ තියන ෆැන්ටසිය උලුප්වා දැක්වීමක් කරනව. ඒ තුළ බිහිවන රොබෝ සංස්කෘතිය ගැනත් මෙමගින් කියනවා විය හැකියි. මොකද, රූප පෙට්ටි අස්සෙ කෙළිසෙල්ලම් කරන පරපුර හඳුන්වන්න මෙම කොටස දැම්මා විය හැකියි. නමුත් මේ සියල්ල කාසි තරඟයට ඇඟිලි ගනිමිනුයි ඉන්නෙ. මොකද ජීවිතත් විකිණෙන නගරය තුළ නොවිකිණෙන දෙයකට තියෙන්නෙ විකිණීම විතරයි. ඉතිං මේ කුහකත්වය පිරුණු නඟරය තුළ මිලට විකිණෙන ජීවිත ගැනයි මේ තියන්නෙ. නමුත් මෙහිදී යම් සිහිකිරීමකුත් කරනව. "ජීවිතයේ රණ බිමට වඩින්නට මලේ නුඹට කල දවසක් එනවා.." කියන කොටසෙන් කියන්නෙ මේ තියන විකෘතීන් සියල්ල ඇස්මානයට පෙනුනත් නුඹට ඒ කිසිවකින් ගැලවී අත පිහදාගන්නට බැරි වග කියනව. ඒ කියන්නෙ මේ වලවැදුණු සමාජයට නුඹ යා යුතුමයි කියන සිහි කිරීම තරුණ පරපුරට කරනව. "මලේ නුඹට කල දවසත් එනවා" කියන කොටසෙන් පෙනී යනව මේ සිහිකරදවීම කරන්නෙ තවම සමාජයට නොබට කිසිවෙකුට කියන එක. පාසල් ළමුන්ට ආමන්ත්‍රණය කරනවා කියන්නත් සාධාරණ හේතුවක් ඒක. බෝල ලොසින්ජර දිව රස කෙරුවට බඩගින්දර නෑ නිවා දමන්නේ කීරි ගැහෙන කල වාරු නැති දෙපා කොහොමද නුඹ දිගු ගමන දුවන්නේ.. ගීතයේ වැදගත්ම තැන මෙතන. ඉහත ආමන්ත්‍රණය කල යෞවන පරපුරට එකී සමාජය වෙනස් කිරීම උදෙසා මාර්ගය පෙන්වීමක් කරනව. "බෝල ලොසින්ජර දිව රස කෙරුවට බඩගින්දර නෑ නිවා දමන්නේ.." අද සමාජය තුළ අපෙ බඩගින්න, අසරණ කම නා නා ප්‍රකාර දේවල් වලින් වසන් කරලයි තියෙන්නෙ. ජාතිවාදය, හින්දි, කොරියානු ෆැන්ටසිය වගේ දේවල් වලින්. බෝල ලොසින්ජර කියල අදහස් කරන්නෙ ඒ දේවල්. විශේෂයෙන් ෆැන්සෙි සංස්කෘතිය කිව්වොත් නිවැරදී. ඒ කියන්නෙ ඒ තුලින් දෙන තාවකාලික වින්දනයමයි ලොසින්ජරයෙන් දෙන්නෙත්. නමුත් ඒ සියල්ලෙන් කරන්නෙ බඩගින්න හංගන එක මිසකි නිවා දැමීම නෙමෙයි. ඒති එක්කම අපි මේ වරද සැකසීමෙහිලා පෙනී සිටිය යුතුයි කියන්නෙ "කීරී ගැහෙන කලවාරු නැති දෙපා" කියන කොටසින්. මේ සෑම දේවල් අභියස තරුණ පරපුරේ දෙපා වාරු නැති වුණොත් අපි කාටවත් දිගු ගමනක් නැහැයි කියන දේ මෙහිදීකියනව. එහෙනම් අපි මේ සමාජ සංස්කෘතියට එරෙහිව නැගීසිටිය යුතුයි. මෙතනදි ඇත්තෙන්ම නගරය කියල හඳුන්වන්නෙ වල් වැදුණු සමස්ථ සමාජයම. මෙය සැකසීමෙහිලා යෞවන පරපුර කැපවිය යුතුයි, නැගීසිටිය යුතුයි කියන දේ හොඳාකාරවම මේ ගීතයෙන් කියවෙනව.